RecensiesRomans

Recensie: De nachtegaal, Kristin Hannah

Nog steeds blijven romans over de oorlog boeien. Zo ook deze nieuwste van de Amerikaanse bestsellerauteur Kristin Hannah. Met De nachtegaal schreef ze een tijdloos verhaal over de liefde, heldenmoed en opoffering van twee gewone vrouwen in het door de oorlog verscheurde Frankrijk.

In 1995 kijkt een oudere vrouw in de Verenigde Staten terug op haar leven. Op een dag krijgt ze een uitnodiging vanuit Parijs om naar een bijeenkomst van Franse verzetsstrijders te komen. Die uitnodiging brengt haar terug naar het verleden, waarna in het boek zich het verhaal ontvouwt dat ze samen met haar zus beleefde in de oorlogsdagen.

Vianne woont samen met haar man Antoine en dochter Sophie in een boerderij vlakbij een kleine stad in het dal van de Loire, onder Parijs. Antoine moet naar het front wanneer de Duitsers op het punt staan het land binnen te vallen. Vanaf dat moment moet Vianne het alleen redden en probeert ze als lerares op de basisschool het hoofd boven water te houden. Maar onvermijdelijk staat de oorlog ook aan de drempel van hun eigen huis op het platteland. En zelfs nog verder dan de drempel, want na de stroom vluchtelingen die het land door trekt op zoek naar voedsel en onderdak, komen de Duitsers, en die blijven. Een neemt zijn intrek in de boerderij van Vianne.

Tegelijkertijd stuurt haar vader haar zus Isabelle naar haar toe, vanuit Parijs. Haar rebelse, opstandige karakter is echter een gevaar voor Vianne die in rust samen met de bezetter probeert te leven, om het leven van haar en haar dochter niet in gevaar te brengen. Als dan ook Isabelle zich nog bij het verzet aansluit komt de oorlog wel heel dichtbij huis.

Kristin Hannah beschrijft het leven van de jonge vrouwen op een indringende manier. De zussen hebben tegengestelde karakters, en dat botst nogal eens. Tegelijk staan ze samen in de manier waarop hun vader hen vroeger behandelde. De nachtegaal is daardoor niet alleen een roman over de oorlog, maar ook over familiebanden en hoe die van invloed zijn als de tijden donker worden.

De plotontwikkeling is soms wat clichématig, en dat zorgt ervoor dat het boek minder hard binnenkomt dan zou kunnen. Vaak zie je een gebeurtenis al mijlenver aankomen, en ook het verhaal op zich heeft weinig vernieuwends ten opzichte van soortgelijke boeken. Pas in de tweede helft van de roman komt Hannah echt op stoom en nemen de spanning en emoties toe. Dat gedeelte is dan ook het sterkste, en grijpt je soms bij de keel.

Als een vaardig verteller neemt de auteur je mee door het hart van Frankrijk richting de Pyreneeën, waarheen Isabelle als verzetsstrijder neergehaalde piloten meeneemt om ze over de grens te brengen. In een spannend beschreven kat-en-muisspel tussen de Duitsers en de twee zussen komt de ontknoping van het boek nog enigszins als een verrassing. De rol van de vader blijkt complexer dan gedacht. De nachtegaal is een gevoelige roman voor de liefhebbers van oorlogsverhalen in de stijl van Tatiana de Rosnay en Kate Morton.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *