Wie zit er achter het pseudoniem S.K. Tremayne? Volgens Wikipedia is het Sean Thomas, maar de uitgeverij van de thrillerauteur houdt het liever geheim. Duidelijk uit IJstweeling wordt in elk geval dat het een schrijver is met gevoel voor timing en het neerzetten van een mysterieuze sfeer. Naar echt geloofwaardige personages en een degelijke spanningsopbouw is het jammer genoeg nog wel even zoeken.
Hoofdpersonen in IJstweeling zijn Angus en Sarah Moorcroft. Ze zijn de ouders van een beeldschone identieke tweeling, waarvan er een ongeveer een jaar eerder tragischerwijs bij een ongeval om het leven kwam. Om een nieuw begin te kunnen maken, besluiten ze naar een onherbergzaam eilandje in Schotland te verhuizen. Angus erfde het eiland en het huis dat er op staat van zijn grootmoeder, die het in vervallen staat achterliet. Het is ver van de bewoonde wereld, maar heeft een prachtig uitzicht. Vol goede moed begint Angus dan ook aan de verbouwing van het huis.
Het grootste deel van het boek beleven we vanuit het gezichtspunt van Sarah. Ze heeft het vanzelfsprekend moeilijk met het overlijden van haar kind Lydia, maar probeert er voor de overgebleven Kirstie te zijn. Die kampt op haar beurt met allerlei psychische problemen als gevolg van het verlies van haar tweelingzusje. Een uitspraak van Kirstie zet alle verhoudingen op scherp binnen het gezin. Plotseling beweert Kirstie niet Kirstie te zijn, maar Lydia. Kan het zijn dat er een vreselijke vergissing heeft plaatsgevonden, en dat niet Lydia maar Kirstie bij het ongeluk om het leven kwam?
Nauwgezet neemt de auteur je mee in het gezinsleven van de Moorcrofts. De onderhuidse spanning neemt al snel toe wanneer het landschap wisselt van het stadse Londen naar het onherbergzame Schotland. De mensen lijken er vijandiger en geslotener, de natuur is er ruw. Door kleine gebeurtenissen wordt duidelijk dat er iets vreselijk mis zit in het door rampspoed getroffen gezin. Bovendien zijn ze getuige van allerlei vreemde, spookachtige dingen.
Met de geheimzinnige sfeer zit het wel goed in IJstweeling. Vooral de houding van het dochtertje is soms eng te noemen, tegen het horrorachtige aan. Maar gaandeweg leer je ook dat Angus en Sarah zo hun geheimen en verborgen kanten hebben. Alle ingrediënten voor een spannende pageturner zijn verder aanwezig: een geheim, een spannende locatie, schimmige personages. Minder goed uitgewerkt is echter de relatie tussen Angus en Sarah, die soms wat ongeloofwaardige trekjes krijgt, bijvoorbeeld op het moment waarop hij zijn vrouw en kind wel heel gemakkelijk alleen op het eiland achterlaat. Daarnaast, als je in een thriller spanning opbouwt, hoor je het ook goed af te maken. En vooral op dat punt mankeert er nog wel wat aan IJstweeling. De auteur maakt zich wel erg makkelijk af van de verschillende draadjes in het verhaal, het loopt te vaak met een sisser af. Dat j