RecensiesRomans

Recensie: Kom hier dat ik u kus, Griet Op de Beeck

Door haar debuut Vele hemels boven de zevende werd Griet Op de Beeck algemeen gezien als Vlaams talent. Dat moet je dan vervolgens in een tweede boek nog maar zien waar te maken. Met Kom hier dat ik u kus toont ze dat ze meer is dan zomaar een talent. Het boek werd door het boekenpanel van De Wereld Draait Door uitgeroepen tot boek van de maand en ze krijgt daardoor in een keer een groter lezerspubliek. De roman is dan ook een toonbeeld van de veelzijdigheid van de auteur: een verrassend en meeslepend begin, waarna wat gas wordt teruggenomen, om uiteindelijk uit te monden in een overtuigend slotstuk.

Kom hier dat ik u kus is opgedeeld in drie delen. In het eerste deel maken we kennis met de hoofdpersoon Mona, als ze rond de 9 jaar is. Het tweede deel richt zich vervolgens op Mona als twintiger en het laatste deel op Mona als dertiger.

De jeugd van Mona was verre van makkelijk, met een afwezige vader en een veeleisende stiefmoeder. De vader brengt de meeste tijd door in zijn tandartspraktijk en laat de zorg voor de twee kinderen over aan zijn vrouw Marie. Als Marie dan vervolgens ook nog zwanger wordt en dochter Anne-Sophie het levenslicht ziet, legt dat een druk op het gezin die langzaam te groot wordt. En alles wat onder te grote druk komt te staan ontploft op een gegeven moment, zo weten we uit de natuurkunde.

In haar latere leven zit Mona met de naweeën van haar jeugd. Ze werkt als dramaturg, stort zich in het artistieke wereldje en krijgt een relatie met een bekende schrijver, Louis. Ze grijpt zich aan hem vast als aan een soort reddingsboei – en verliest daardoor haar eigen geluk uit het oog. De relatie tussen haar en haar vader en stiefmoeder is fragiel in die jaren, ze is zoekende naar haar plek in het leven, naar vastheid en zekerheid. Haar broertje en zusje zetten zich eveneens af tegen het verstikkende milieu dat vader en stiefmoeder in stand hielden. Nog eens tien jaar later zorgt een ernstige ziekte van haar vader ervoor dat ze als gezin weer op elkaar aangewezen raken, met alle gevolgen van dien.

In Kom hier dat ik u kus volgen we een gezin dat tot elkaar veroordeeld is, door omstandigheden. Ze hebben er in wezen niet voor gekozen om met elkaar samen te leven, maar lijken door het lot samengebracht. De karakters van vader, stiefmoeder en de kinderen botsen nogal eens en niemand heeft de oplossing om dichter tot elkaar te komen.

Griet Op de Beeck beschrijft in herkenbare situaties hoe de omgang in een op het oog normaal gezin verstoord kan zijn, en dat zit hem soms in kleine dingen. Een stiefmoeder die altijd verzucht dat alles op haar schouders terechtkomt, altijd in de slachtofferrol zit. Een vader die wegvlucht. Kinderen die moeite hebben serieuze relaties te onderhouden of een doel in het leven na te streven, die niet voor zichzelf durven kiezen. En dat alles in een typisch Vlaams taaltje, met veel ge’s en gij’s.

Vooral in het eerste deel maakt de auteur indruk, wanneer ze in de huid van een meisje van 9, 10 kruipt en haar gedachten en woorden beklemmend en intiem op de lezer overbrengt. In het vrij korte middenstuk van de roman zakt het geheel een beetje in, maar in het derde deel herpakt Op de Beeck zich weer om invoelend en met gevoel voor timing naar het einde toe te werken. De personages zijn mooi uitgewerkt: Alexander, die meer op de hand van de stiefmoeder lijkt te zijn, Anne-Sophie die zowel de moeder als de vader beter kwijt dan rijk is, en vooral ook Mona, pragmatisch, geen partij durven te kiezen, maar daaraan ook bijna ten onder gaand. Een mooie roman over de zoektocht naar identiteit en het lef om eigen keuzes te durven maken.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *