RecensiesRomans

Recensie: Camino, Graeme Simsion en Anne Buist

Heb je Het Rosie project en Het Rosie effect gelezen? Van de auteur van deze populaire boeken is er nu een nieuwe roman, die hij samen met zijn vrouw Anne Buist schreef. In Camino beleef je de bekende voettocht naar Santiago de Compostela door de ogen van twee mensen die ieder hun eigen redenen hebben om de pelgrimstocht te maken.

Zo’n drie maanden lopen, iedere dag, door weer en wind, over heuvels, bergen en door dalen, meestal slapend in een eenvoudig tentje, een slaapzaal in een hostel of heel af en toe een luxer verblijf. De Camino de Santiago is niet voor iedereen weggelegd. Veel mensen die hem lopen, doen dat dan ook met een doel. Vroeger was dat vooral religieus, maar steeds vaker is het om een gebeurtenis of ervaring in het leven af te kunnen sluiten. Of om jezelf beter te leren kennen, de essentie van je leven helderder voor ogen te krijgen.

Dat is ook het geval voor de Amerikaanse Zoë, die min of meer spontaan besluit, na een bezoek aan haar oude vriendin Camille, om de wandeling te gaan maken. Haar man Keith is kort daarvoor overleden en dat heeft ze nog niet verwerkt. Gaandeweg de pelgrimstocht hoopt ze er achter te komen of ze klaar is voor nieuwe stappen in haar leven.

Bij wandelaar Martin is de reden om de pelgrimstocht te gaan lopen in eerste instantie een meer materiële en praktische. Zijn baan bij de universiteit loopt binnenkort af. Wanneer hij een wandelaar ziet met een karretje in plaats van een rugzak, besluit hij om zelf ook zo’n karretje te gaan bouwen en in de praktijk te bekijken of het makkelijker is om op deze manier langeafstandswandelingen te maken. Met zijn prototype wil hij vervolgens investeerders interesseren in het product. Maar ook Martin komt er tijdens het wandelen achter dat hij bepaalde dingen uit zijn verleden maar moeilijk los kan laten.

Camino is in afwisselende hoofdstukken geschreven, waarbij steeds het verhaal van Zoë en Martin aan bod komt. Natuurlijk kruisen hun wegen op een gegeven moment, en natuurlijk ontstaat er een romantische aantrekkingskracht tussen de twee wandelaars. Maar of hun pad uiteindelijk ook naar dezelfde bestemming leidt, is nog maar de vraag.

Leuk is dat het boek je de hele pelgrimsroute laat meemaken door de ogen van de twee wandelaars. Je ontdekt mooie dorpjes en stadjes op het platteland, ontmoet iconische locals en medewandelaars en krijgt een beeld van hoe het is om zo’n pelgrimstocht te maken. De twee auteurs hebben (delen van) de route meerdere keren gelopen en hebben merkbaar plezier in alles wat erbij komt kijken. Tegelijk is het wel een sterk geromantiseerd beeld dat in het boek wordt voorgeschoteld, waarbij er door de wandelaars vooral ook veel gefeest en genoten wordt onderweg en de meesten de route met name voor hun plezier lijken te lopen. Heel diepzinnig en filosofisch wordt het verhaal nergens, en tegelijk is het boek ook niet zo humoristisch als bijvoorbeeld Het Rosie Project. De roman is wel een leuke kennismaking met het wandelen van de Sint-Jakobsroute. Een luchtig verhaal tegen een pittoresk decor, met een ietwat voorspelbaar verloop.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *