RecensiesThrillers

Recensie: De campus, Nathalie Pagie

Wie De campus van Nathalie Pagie voor het eerst in handen heeft zal misschien niet meteen vermoeden dat het om een boek van Nederlandse bodem gaat. Het verhaal speelt zich in Canada af en de naam van de auteur doet waarschijnlijk ook niet direct een belletje rinkelen. Pagie woont echter gewoon in Breda en debuteerde in 2013 met De toneelclub. De aanduiding ‘literaire thriller’ op de omslag is iets teveel eer voor dit vlotlezende boek.

Claire van Laerhoven, voor vrienden Cleo, gaat voor enkele maanden studeren aan een Canadese universiteit. Ze is opgegroeid in een welgesteld gezin, haar vader is jurist, en voor haar is de verhuizing naar Canada een welkome stap naar meer vrijheid. Weg van de benauwende controle die haar vader over haar uitoefent. Ze geniet dan ook met volle teugen, zowel van de vrijheid als van de schitterende natuur van Canada. Op de campus is er bovendien ook van alles te beleven en ze raakt al snel bevriend met andere internationale studenten.

De gemoedelijke sfeer verandert van het ene op het andere moment wanneer een docent dood wordt gevonden. Ze is uit het raam gevallen, en dat roept natuurlijk de vraag op of het om zelfmoord gaat, of dat ze wellicht een handje geholpen is. De politie lijkt uit te gaan van het laatste en arresteert een vriend van Cleo, Keith. Hij zou een relatie met de docent gehad hebben, ze hadden juist daarvoor ruzie. Cleo gaat op onderzoek uit want ze is overtuigd van de onschuld van Keith. Maar dan wordt er nog een moord gepleegd en raakt ook Cleo zelf verdacht. Waarom is ze zo fanatiek in het achterhalen van de waarheid? Het wordt inmiddels winter in Canada en temidden van de ijzige kou en het besneeuwde landschap ontspint zich een spannende zoektocht naar wie er precies achter de moorden zit.

Dankzij de korte hoofdstukken leest De campus lekker snel door. Dat heeft echter ook zijn nadelen. Er wordt namelijk weinig tijd genomen om de beweegredenen van de diverse personages uit te diepen en dit komt het verhaal niet altijd ten goede. Bovendien bevat het boek zowat elk thrillercliché dat er maar te vinden is en zie je de ontknoping al mijlenver van te voren aankomen. De hoofdpersoon is een nogal eendimensionaal karakter dat wegvlucht voor de beschermende hand van haar vader en vervolgens volstrekt onnadenkend en ongeloofwaardig handelt: naar het politiebureau gaan voor iemand die ze amper kent, zich zonder echte reden in allerlei zaken steken waar ze niets mee te maken heeft. Daarnaast voelen sommige dialogen ook wat onrealistisch aan, zoals bijvoorbeeld de telefoongesprekken tussen vader en dochter.

De campus is een thriller die maar op een paar momenten echt spannend wordt en gebukt gaat onder een gekunsteld plot en te weinig psychologische diepgang. Helaas, want uit de omgeving en het verhaal had zoveel meer gehaald kunnen worden.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *