RecensiesRomans

Recensie: De koffiedief, Tom Hillenbrand

Koffie. Niet het meest spannende onderwerp voor een boek, zou je verwachten. Toch denk je daar na het lezen van De koffiedief van de Duitse auteur Tom Hillenbrand heel anders over. Want in de zeventiende eeuw was koffie een gewilde drank, waarvan de consumptie zich als een olievlek over Europa uitspreidde. Maar de productie van koffie lag geheel in Turkse handen, en dat was in die tijd van constante oorlogen en wisselende machtsverhoudingen een gegeven dat voor problemen zorgde.

De jonge, opportunistische Engelsman Obediah Chalon wordt door de Verenigde Oost-Indische Compagnie gerekruteerd voor een bijzondere opdracht. Hij zit in een lastig parket, want ze hebben hem gesnapt bij het vervalsen van waardepapieren, slechts een van de slinkse praktijken die hij kent om zichzelf te verrijken. Nee zeggen tegen de opdracht kan dus eigenlijk niet. Maar al snel realiseert hij zich dat het helemaal in zijn straatje ligt. Het gaat om de diefstal van koffiebonen en koffieplanten. De koffiebonen die Europa bereiken zijn onvruchtbaar gemaakt, en op de smokkel en het vervoer van koffieplanten hebben de Turken de doodstraf ingesteld. Obediah zal dus een slim plan moeten verzinnen om de plant naar het verre Nederland te krijgen.

Gelukkig is er geld genoeg, de middelen van de VOC zijn vrijwel onuitputtelijk. Obediah verzamelt een groepje getrouwen om zich heen met elk een eigen specialisme. Samen nemen ze lang de tijd om hun meesterplan voor te bereiden en te vervolmaken. Maar niet lang nadat ze beginnen, blijkt dat er kapers op de kust zijn. Hun beraadslagingen zijn bekend geworden bij een vasthoudende Franse musketier, die er alles aan zal doen om erachter te komen wat ze precies van plan zijn én ze tegen te houden.

In sneltreinvaart krijg je in deze spannende roman een beeld van de zeventiende eeuw. De auteur kiest ervoor om de grote gebeurtenissen uit de geschiedenis van die tijd in zijn roman te verwerken, en geeft je een beeld van de maatschappij en levens van de mensen, en van de natuurkundige en technologische vooruitgang. Zo maakt de hoofdpersoon op een gegeven moment gebruik van een heuse duikboot, gemaakt door Cornelis Drebbel, waarvan ik zelf niet wist dat ze in die tijd daar al succesvol mee experimenteerden. Ook maak je kennis met de verschillende culturen en machtsverhoudingen uit die tijd, door de reis van Nederland naar het Midden-Oosten die Obediah maakt.

Een spannende avonturenroman tegen een interessante historische achtergrond, zo zou je De koffiedief het best kunnen typeren. Of de roman historisch gezien helemaal verantwoord is, kun je je afvragen (zo noemt de auteur op een gegeven moment het gerecht Tartiflette, terwijl dat volgens de meeste historici toch echt een twintigste eeuwse benaming is), en ook praktisch gezien kun je je vraagtekens hebben bij enkele gebeurtenissen en toevalligheden in het boek. Maar ondanks dat is De koffiedief een roman die je moet lezen wanneer je geïnteresseerd bent in de tijd van ontdekkingen en verre reizen, en houdt van een meeslepend verhaal met personages die zo weggelopen lijken te zijn uit de beroemde avonturenromans uit de literatuurgeschiedenis.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *