RecensiesRomans

Recensie: De teruggekeerden, Jason Mott

Zo heel af en toe gebeurt het dat een debuutroman een auteur in een klap vanuit het niets naar de voorgrond brengt. Dat is het geval met Jason Mott, die een jaar geleden nog lange werkdagen maakte in een callcenter van een mobiele telefoonprovider. In de avonduren schreef hij aan een roman. Uitgeverij Mira, onderdeel van Harlequin, las het boek en bood hem direct een contract aan voor een tweede boek. Van zijn eerste boek werden de filmrechten verkocht nog voordat het op de markt was gekomen. Dit intrigerende debuut heeft dan ook alles in zich om een hit te gaan worden.

De bel gaat, je doet open. Je knippert twee keer met je ogen en kunt geen woord uitbrengen. Voor je staat je vader/moeder/broer/zus/opa/oma die jaren geleden overleden is. Iedereen die een geliefde verloren heeft zal het gevoel herkennen. Wat zou je graag nog eens met hem of haar aan tafel willen zitten. Dat is het uitgangspunt van de roman van Jason Mott. In het boek is het werkelijkheid. Plotseling, op een dag, verschijnen overal ter wereld mensen die dood waren. Even oud als toen ze overleden, maar op volstrekt andere plekken dan waar ze vandaan kwamen. Zo ook de achtjarige Jacob Hargrave, die ergens in China wordt gevonden. Het in allerijl opgerichte Internationaal Bureau voor de Teruggekeerden neemt de logistieke planning op zich om Teruggekeerden naar hun familie terug te brengen. “Zoals alles, bracht ook de terugkeer van mensen uit de dood papierwerk met zich mee.”

Lucille en Harold, ouders van Jacob, kunnen hun ogen niet geloven. Hun zoon kwam 50 jaar geleden om het leven bij een noodlottig ongeval. Harold zelf had het dode lichaam uit het water gehaald, de hele gemeenschap van het stadje Arcadia was op de begrafenis. En hier staan ze tegenover elkaar, de ouders bejaard, Jacob nog altijd 8 jaar oud. “Het zijn duivels”, had de gelovige Lucille nog gezegd na de eerste berichten over Teruggekeerden. Maar nu haar Jacob er ook weer was, ziet ze dat niet langer zo. “Ze zijn een zegen. Een zegen van de Heer. Dat zijn ze. Een tweede kans!” Harold weet het echter nog zo net niet. Als de hoeveelheid terugkerende mensen groeit, zal Harold een keus moeten maken, voor of tegen zijn zoon.

Want het houdt niet op bij honderden, niet bij duizenden. Al snel wordt het aantal Teruggekeerden groter en groter. Er ontstaat gemor onder de bevolking. Niet iedereen wil hun dode en begraven familielid terug. Steeds meer worden opgesloten in kampen. Zo komt er ook een groot kamp bij Arcadia. Al snel besluit de president dat de Teruggekeerden tot nader order hun huis niet meer mogen verlaten. Ze zorgen voor overlast. Ook vanuit andere delen van de wereld komen berichten dat de situatie met de Teruggekeerden uit de hand loopt. Een Franse beroemde kunstenaar wordt belaagd in zijn huis. Ironisch genoeg kreeg hij pas na zijn dood erkenning. Teruggekeerde Duitse soldaten uit de Tweede Wereldoorlog worden voor nazi uitgemaakt. De overheid staat voor een steeds groter probleem. Waar houdt het op?

Alleen de plotomschrijving van De Teruggekeerden is al opzienbarend. De uitwerking doet af en toe wel wat denken aan De stad der blinden van Saramago, een van de boeken waar de schrijver ook zijn inspiratie uit haalde. De vervreemding die optreedt wanneer er in een samenleving iets gebeurt waar mensen geen grip op hebben weet Mott treffend te verwoorden. Net als de blindheid bij Saramago is de terugkeer van mensen uit de dood een soort epidemie, een pandemie die eerst nog verwondering oogst maar al snel als bedreigend wordt ervaren. Mott stelt ook geloofsvragen in zijn boek: want hoe kun je het geloof in een leven na de dood rijmen met de verhalen van de Teruggekeerden, die hier niets van lijken te weten? De Teruggekeerden is echter vooral een oproep om bewuster en liefdevoller te leven met de mensen die je nu om je heen hebt. Daarnaast stelt het boek beklemmende vragen over leven en dood, over verlies en rouw, en wat er gebeurt wanneer de zekerheden van het leven op losse schroeven staan.

De kern van het boek draait om een verontrustende en unieke gebeurtenis. Wie zou er niet voor tekenen, een moment met een overleden geliefde? Maar wat als ze allemaal tegelijk terugkomen? Jason Mott schreef een emotioneel en pakkend boek met realistische en goed uitgewerkte personages. Hoog aanbevolen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *