RecensiesRomans

Recensie: De vondeling, Sarah Meuleman

Wat heb ik zojuist gelezen? Een roman, een detective, science-fiction… Het is moeilijk te zeggen tot wat voor genre De vondeling precies behoort. Na het lezen van haar debuut De zeven levens van Sophie was ik er al van overtuigd dat Sarah Meuleman schrijven kan. Dat bewijst ze opnieuw met het meeslepende De vondeling. Een duizelingwekkend verhaal waarin drie lijnen door elkaar lopen en samenkomen.

De eerste verhaallijn speelt zich af in de jaren ’60, en kun je beschouwen als het startpunt van het verhaal. Een klein meisje ontdekt op het strand een levenloze pop in de branding. Of is het een pop? De dagen, weken en jaren na deze gebeurtenis blijft het beeld van het koude, zielloze lichaampje op haar netvlies gebrand, hoewel iedereen om haar heen moeite doet om haar ervan te overtuigen dat het allemaal niet echt gebeurd is.

Voor de tweede verhaallijn gaan we naar het jaar 1990, als Robin op het eiland van haar jeugd op zoek gaat naar antwoorden. Is er inderdaad een klein meisje verdronken eind jaren ’60? Ze krijgt medewerking van twee bijzondere eilandbewoners. Maar er zijn ook veel mensen die liever niet hebben dat ze in het verleden gaat wroeten.

Tot slot spoelen we vooruit naar het jaar 2035, waar we kennismaken met Rebecca, die zorg verleent aan een oude dame. Deze leeft temidden van een verzameling opgezette dieren, met haar gedachten in het verleden. Ze heeft een verhaal te vertellen, en Rebecca is een gewillige luisteraar.

De vondeling gaat over de kracht van verhalen, en de noodzaak om die te vertellen. Want door middel van verhalen kunnen we het verleden weer dichterbij halen, en begrijpen waarom bepaalde dingen gebeurden zoals ze zijn gebeurd. Maar verhalen hebben ook een misleidend element in zich, want wat is werkelijkheid en wat is verzonnen? Het boek kruipt onder je huid, en door de afwisseling van vertelperspectieven en tijden en plaatsen, leest het razendsnel. De auteur beheerst de kunst om je mee te nemen in het verhaal, door een goede dosering van de spanning en pakkende cliffhangers tussen de verschillende hoofdstukken.

Voor mij is het altijd een goed teken als ik het jammer vind dat een boek afgelopen is. De vondeling is een aanrader als je houdt van deskundig opgebouwde verhalen, met diepgang, humor en de nodige spanning.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *