RecensiesRomans

Recensie: De waarheid en andere leugens, Sascha Arango

Op zijn 54e komt de Duitse scenarioschrijver Sascha Arango met zijn eerste boek, dat het midden houdt tussen een roman en een thriller. Arango schreef onder meer voor de krimi-serie Tatort, niet verwonderlijk dus dat misdaad ook het hoofdthema is van het boek. De auteur laat in zijn debuut zien dat hij over heel wat creativiteit en inventiviteit beschikt. Originele plotwendingen vormen het hoogtepunt van De waarheid en andere leugens. Wie een psychologische beschouwing over waarheid en leugens verwacht komt echter bedrogen uit.

Henry Hayden is een beroemd en succesvol schrijver, in een niet bij name genoemd land – misschien Groot-Brittannië. Overal waar hij gaat en staat wordt hij herkend, iedereen wil zijn handtekening. Maar wat niemand weet is dat hij zijn succes voor het grootste deel aan zijn vrouw Martha te danken heeft. Martha is een teruggetrokken, introverte vrouw die snel tevreden lijkt. Dat haar man haar bedriegt met vele vrouwen weet ze waarschijnlijk wel, maar ze zegt er niets van.

Wanneer zijn minnares – redacteur bij de uitgeverij van Henry – zwanger wordt van hem gaat het echter mis. In een poging om ervoor te zorgen dat zijn vrouw er niet achter komt, ontstaat een achtbaan aan gebeurtenissen waar Henry geen invloed meer op lijkt te hebben, ondanks dat hij iedereen in zijn omgeving probeert te manipuleren. Als dan ook nog een oude kennis uit het grijze verleden van Henry hem gaat stalken kan het alleen maar verkeerd aflopen en komt het moment dichterbij waarop hij zijn grote geheim zal moeten opbiechten.

Sascha Arango is een meester in het op het verkeerde been zetten van de lezer. Steeds als je denkt te weten wat de hoofdpersoon als volgende stap zal zetten, gaat het net weer een andere kant op. De auteur slaagt er minder goed in om zijn hoofdpersoon helemaal geloofwaardig en gelaagd neer te zetten. In de eerste hoofdstukken lijkt Henry een aimabele man, verderop blijkt het tegendeel. Echt kennen leer je hem niet, en dat maakt ook dat het boek niet zo’n grote indruk achterlaat als je op voorhand zou verwachten.

Daardoor is De waarheid en andere leugens uiteindelijk niet meer dan een goedgeschreven en vlot lezende misdaadroman. Wat aan diepte ontbreekt, maakt Arango goed met een vernuftig opgezet plot. De hoofdpersoon speelt met waarheid en leugens, zowel in zijn schrijversloopbaan als in zijn persoonlijke leven. Pas aan het eind komt er een personage dat uitsteekt boven de rest, door zijn intuïtieve gevoel dat er iets niet klopt aan het verhaal van Henry: de politieagent Jenssen. Het is jammer dat de auteur hem niet meer ruimte in het boek geeft. Arango had meer van zijn debuut kunnen maken door het speurwerk naar de waarheid een grotere rol te laten spelen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *