RecensiesRomans

Recensie: En ze was, Alison Gaylin

Hyperthymesia, je zou het maar hebben. De hoofdpersoon van Alison Gaylins nieuwe thriller heeft het, en dat betekent dat ze zich ieder moment vanaf haar jeugd tot in detail kan herinneren. Noem een datum en ze weet precies wat er op die dag gebeurde, welk weer het was, met wie ze gesproken heeft. Handig voor een detective, zou je zeggen, maar dat er ook nadelen aan verbonden zijn blijkt al snel. Met Brenna Spector creëert Alison Gaylin een fascinerend nieuw serie-personage in de thrillerwereld.

In het najaar van 1998 verdwijnt het jonge meisje Iris Neff spoorloos. Brenna Spector deed toentertijd onderzoek naar de verdwijning, zonder resultaat. Zo’n 15 jaar later zorgt een reeks nieuwe verdwijningen ervoor dat die oude zaak weer opnieuw in de belangstelling komt te staan. Brenna’s hulp wordt namelijk ingeroepen door Nelson Wentz, wiens vrouw sinds vijf dagen vermist wordt. Carol Wentz had 15 jaar eerder Iris als een van de laatsten in leven gezien en haar man was kort verhoord door de politie. Brenna verdiept zich in het leven van Carol en haar man, en ontdekt dat Carol na al die jaren nog steeds een bijzondere belangstelling heeft voor Iris Neff. Zo doet ze zich in een chatbox voor familieleden van vermiste personen voor als de moeder van Iris en beweert daar op een gegeven moment dat de vermiste Iris haar gebeld heeft.

Dat er een verband bestaat tussen de verdwijning van Carol en Iris lijkt voor de hand te liggen. Zeker wanneer er meer mensen vermoord worden die op een of andere manier contact hadden met Carol of banden hadden met het verdwenen meisje Iris. Brenna werkt voor haar onderzoek nauw samen met inspecteur Nick Morasco, maar is eigenwijs genoeg om haar eigen weg te gaan. Zelfs als Nelson Wentz haar ontslaat als privé-detective gaat ze onverminderd fanatiek door met haar onderzoek. Brenna heeft daar zo haar redenen voor, want de zaak doet haar denken aan de vermissing van haar eigen zus, toen ze nog jong was. Nog steeds houdt ze zichzelf verantwoordelijk, omdat zij degene was die haar in een auto zag stappen en dat op verzoek van haar zus lang voor zich hield.

De aandoening waar Brenna aan lijdt, hyperthymesia, zorgt ervoor dat gebeurtenissen in het heden haar makkelijk kunnen terugvoeren naar het verleden. Het boek staat dan ook vol met flashbacks naar ofwel de tijd waarin Brenna’s zus verdween, ofwel de tijd dat ze bezig was met het onderzoek naar de verdwijning van Iris Neff. Dat maakt het in het begin van het boek wat lastig om echt in het verhaal te komen, maar gaandeweg wen je hier wel aan.

Alison Gaylin geeft haar hoofdpersonage veel diepgang door ook de relatie met haar ex-man en dochter Maya uitgebreid uit de doeken te doen. Dit gaat wel wat ten koste van de overige personages, van wie je eigenlijk niet zoveel af komt te weten. Tegelijk legt dit de basis voor meer boeken over privé-detective Brenna Spector. De auteur combineert in En ze was een spannend verhaal met veelzijdige en opmerkelijke personages. Alleen dat al belooft veel goeds voor de delen in deze serie die nog zullen volgen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *