RecensiesRomans

Recensie: Goat Mountain, David Vann

Door Legende van een zelfmoord maakte de Amerikaanse auteur David Vann zijn veelgeprezen entree in de boekenwereld. In dat boek had de zelfmoord van zijn vader een grote rol. Zijn daaropvolgende boeken hadden eveneens familietragedies als rode draad. Met Goat Mountain schreef hij naar eigen zeggen het laatste boek dat geïnspireerd is door zijn familiegeschiedenis.

Goat Mountain volgt drie dagen uit het leven van een 11-jarige jongen, zijn vader, grootvader en vriend van de familie Tom. Gedurende een warme zomer gaan ze zoals altijd enkele dagen jagen op het jachtgebied van hun familie, ergens in de binnenlanden van Noord-Californië. De reis er naar toe is al spannend, zeker voor een 11-jarige jongen, maar wat hem te wachten staat is nog spannender. Hij wordt geacht zijn eerste hert deze zomer te schieten. Wanneer ze de poort naar hun jachtgebied geopend hebben, kijken ze zoals altijd eerst even goed rond, om te zien of er mensen zijn. Al gauw spotten Tom en grootvader iemand, met een opvallend oranje jachthemd. Een stroper. Om hem van dichterbij te bekijken pakt vader zijn geweer met vizier. “Hij trok de grendel achteruit en weer naar voren, een patroon in de kamer. Kijken of hij dat hoort. Ik wil dat hij hierheen kijkt en ziet wat er op hem gericht staat.” Dan laat vader zijn zoon ook even kijken. “De tijd stond stil voor mij en die man, gevangen in dit moment.”

Vanaf het moment dat de jongen de trekker overhaalt is de wereld anders. Wie heeft er schuld? En bovenal, wat moet er met het lichaam gebeuren? Moeten ze zich aangeven bij de politie? En wie moet er boeten, de jongen of de volwassenen? “Je hebt je leven verwoest, zei mijn vader tegen me. Ben je oud genoeg om dat te begrijpen? Misschien leef je nog wel tachtig jaar, en al die jaren zijn hierdoor verwoest.” De dagen die volgen voltrekken zich ogenschijnlijk volgens hetzelfde patroon als de jaren ervoor, en misschien de jaren er na. Maar terwijl ze jagen hangt het lichaam van de stroper als levenloos gedenkteken in hun kamp. De mannen praten amper, maar in hen vindt een constante strijd plaats over wat de gevolgen van dit ene moment van onnadenkendheid moeten zijn.

David Vann levert met Goat Mountain een indrukwekkende existentiële roman af. Thema’s als schuld, boete, lotsbestemming, straf en verlossing komen voorbij in een stijl die tegelijk ruw en beeldend is. Tegen de achtergrond van een zowel paradijselijk als gruwelijk landschap schetst Vann het verhaal van de schepping van de mens, van zijn interpretatie van het Bijbelse verhaal uit Genesis. Ieder van de personages heeft zijn eigen rol in het verhaal, de grootvader die symbool staat voor de ongenadige God, de stroper die als een soort Jezus sterft voor de zonden van vaders en kinderen. En de aarde, die feitelijk niets meer dan een hel is. “Als de wereld zich zomaar gevormd heeft, dan is ze wat ze is. Als ze geschapen is, dan is haar vorm de hel.”

Het boek staat vol met dergelijke diepzinnige en tot nadenken stemmende uitspraken, waarmee de auteur blijk geeft van zijn eigen worsteling met de thema’s waar hij over schrijft. “De Tien Geboden zijn een lijst van instincten die we nooit kwijt zullen raken.” “Jezus is onze erkenning van de demon binnen in ons, de erkenning van het dier binnen in ons, het beest.” Het paradoxale, en ook wel teleurstellende, is dat Vanns enige oplossing uit die ellende de dood van zijn eigen schepper lijkt.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *