RecensiesRomans

Recensie: Het eiland, John Grisham

Geregeld verschijnen er van John Grisham van die a-typische boeken. Ook Het eiland is er zo een. Geen traditionele rechtbankthriller, waar hij naam mee maakte, maar een meer literair experiment, zo lijkt het. Een roman waarin het plot in belang moet strijden met uitweidingen over bekende auteurs uit het verleden en de wereld van boeken, boekhandelaars en uitgevers. Uiteindelijk is het dan weer wel het plot waarmee Grisham vooral overtuigt in deze spannende roman.

Op een dag worden er op ingenieuze wijze vijf manuscripten van F. Scott Fitzgerald uit de bibliotheek van Princeton University gestolen. Vijf manuscripten die bij elkaar miljoenen dollars waard zijn. De FBI zet alles op alles om de daders te vinden, en ze komen dichtbij. Tegelijkertijd voert een partnerorganisatie van de FBI een eigen onderzoek uit. Ze schakelen de hulp in van een jonge schrijfster, Mercer Mann. Zij moet terug naar het eiland waar ze onder de hoede van haar oma opgroeide om vriendschap te sluiten met een illustere boekhandelaar, Bruce Cable, die er ook een levendige handel in tweedehands boeken en manuscripten op na houdt. Heeft hij de manuscripten van Scott Fitzgerald inderdaad in handen gekregen?

Mercer gaat enigszins tegen haar zin in, alleen om de geldbeloning, akkoord met haar opdracht om te infiltreren in het netwerk van de boekhandelaar. Ze sluit vriendschap met enkele auteurs die zich op het eiland teruggetrokken hebben en maakt kennis met Bruce. Al snel groeit dat uit tot wat wel een vriendschap genoemd kan worden, mede doordat Bruce haar nieuwe energie geeft om met haar schrijfcarrière aan de slag te gaan. Die vriendschap brengt haar dichterbij het antwoord op de vraag of hij de manuscripten inderdaad heeft, maar compliceert ook haar opdracht.

Verfrissend, zo kun je John Grishams roman zeker noemen. Het verhaal begint spannend, en die spanning verdwijnt nergens helemaal van de voorgrond. Steeds blijf je je afvragen, met de hoofdpersoon, waar nu die manuscripten gebleven zijn. Tegelijk is Het eiland zeker geen thriller te noemen, simpelweg omdat de misdaad uiteindelijk niet het hoofdonderwerp van het boek vormt. Het boek raakt in de loop van het verhaal interessante thema’s aan rondom het schrijven van boeken en het leven van auteurs. Zonder dat het heel diep gaat overigens. Je moet het verhaal dan ook niet lezen voor een filosofische blik op auteurschap of de boekenwereld.

Het eiland is een vrij luchtig boek, ideaal voor de zomer. De kracht zit hem met name in de personages en de manier waarop je het verhaal wordt ingezogen. Je voelt mee met de hoofdrolspelers en kunt je iets voorstellen bij het dilemma waar Mercer tegen het einde van het verhaal mee geconfronteerd wordt. De spanning rondom de diefstal van de manuscripten houdt je geboeid en maakt dat je door wilt lezen. Tussendoor lees je interessante anekdotes over de levens van bekende auteurs uit het verleden. Een prima combinatie, waarmee Grisham laat zien dat hij ook na alle boeken die hij geschreven heeft nog steeds weet te verrassen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *