RecensiesThrillers

Recensie: IV, Arjen Lubach

Op de een of andere manier hebben thrillers die zich in Nederland afspelen vaak wat kneuterigs. Zo ook dit genredebuut van Arjen Lubach, die clichés niet uit de weg gaat maar tegelijk wel laat zien dat hij het kan: een pageturner schrijven die je binnen no-time uit wilt lezen.

Alle ingrediënten zijn aanwezig: een slimme hoofdpersoon, een vermoorde professor, een geheim document en een geheime organisatie die koste wat het kost niet wil dat dit document in de openbaarheid komt. Elsa is de op haar vakgebied – wiskunde – uitblinkende en promoverende studiebol, die juist een tijdje vakantie heeft genomen om met haar vriend en zoontje van de welverdiende rust te genieten in het Zuid-Franse familieverblijf Maison Taciturne. Maar het onvermijdelijke gebeurt. Ze krijgt een telefoontje van de politie dat haar vader is omgebracht. De oude man, emeritus hoogleraar middeleeuwse schriftcultuur, lijkt iets op het spoor te zijn geweest en laat zijn dochter een speurtocht na. Net als vroeger vormen de aanwijzingen kleine stapjes waarmee ze achter het geheim kan komen dat haar vader juist ontrafeld had.

Uiteraard zou het geen thriller zijn als er niet ook iemand anders naar dat geheim op zoek is. Een geheime organisatie, onder leiding van de illustere ‘IV’, doet er alles aan om Elsa te dwarsbomen. Bovendien lijkt de politie te twijfelen aan de goede bedoelingen van Elsa. Heeft zij misschien haar vader vermoord? Gelukkig heeft ze medestanders, een jonge studente die haar vader onbewust op het spoor van het geheim zette en een bekende televisiester, de historicus Maarten van Eck – naar het toonbeeld van Maarten van Rossem – die op alle historische vragen een antwoord heeft. Waarom werd haar vader vermoord? Al snel blijkt dat er een Nederland-schokkend geheim achter zit dat teruggaat tot in de 19e eeuw.

Lubach heeft in dit boek gekozen voor een staccato schrijfstijl met korte zinnen en weinig opsmuk. Auto’s rijden hard, boeven kijken streng, het is druk in Amsterdam. De ontwikkeling van de personages staat op het tweede plan, achter de ontwikkeling van het plot. Slechts op enkele momenten wordt de vaart wat uit het verhaal gehaald, en kunnen we even tot rust komen. Om dan vervolgens meteen weer opgejaagd te worden naar de volgende episode. Als in een aflevering van de televisieserie 24 neemt Lubach de lezer mee langs Amsterdamse hoogtepunten en enkele belangrijke gebeurtenissen uit de afgelopen 150 jaar. Aan het eind komt alles samen en zijn we terug bij af, zo lijkt het.

Zoals gezegd, een pageturner die je uit wilt lezen, maar die je verder ook niet echt zal bijblijven. IV lees als een spannende film. Niet gek dan ook dat de rechten inmiddels verkocht zijn en er binnenkort een televisieserie naar aanleiding van het boek gemaakt zal worden.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *