RecensiesRomans

Recensie: Philomena, Martin Sixsmith

Wanneer de Ierse ongehuwde tiener Philomena Lee zwanger raakt, wordt ze bij wijze van straf naar een klooster in Roscrea gestuurd. Daar bevalt ze van een jongen, Anthony. Philomena mag drie jaar in het klooster blijven en voor haar zoontje zorgen, maar moet in ruil daarvoor hard werken. Ze is zich er van bewust dat haar kind haar elk ogenblik kan worden afgenomen. Na een verblijf van drie jaar adopteert een Amerikaans echtpaar Anthony en Philomena wordt gedwongen om afscheid van hem te nemen. Vijftig jaar lang houdt ze haar mond over deze gebeurtenis, totdat ze haar dochter erover vertelt. Samen schakelen ze journalist Martin Sixsmith in om uit te zoeken wat er met Anthony is gebeurd. Philomena is het verslag van de zoektocht naar Anthony.

Het onderwerp van Philomena is nog steeds actueel en schokkend. Steeds meer wordt er bekend over de vernederende behandeling van jonge Ierse meisjes die ongewenst zwanger werden en naar kloosters werden gestuurd om daar te bevallen. Op 3 juni jl. nog berichtten media dat er bijna 800 babylijkjes zijn gevonden in een beerput op het terrein van een klooster in West-Ierland. De jonge Philomena wordt naar een dergelijk klooster gestuurd. Het eerste deel van het boek vertelt op aangrijpende wijze over haar verblijf in het klooster. Al snel verschuift echter de focus naar Anthony en zijn verhuizing naar Amerika. Hij krijgt een nieuwe naam, Michael Hess, en weet een plekje te vinden in het gezin van zijn adoptieouders. Als jongvolwassene komt hij erachter dat hij homoseksueel is, en tot aan de laatste paar hoofdstukken lees je over zijn strijd voor acceptatie van zijn homoseksualiteit, zowel door hemzelf als door zijn familie, collega’s en de maatschappij.

Hoewel het relaas van deze strijd absoluut interessant is voor het plot, is het helaas niet wat je als lezer hoopt te lezen. Natuurlijk is het verhaal niet compleet zonder informatie over het leven van Anthony/Michael, maar je wilt als lezer al snel meer weten over hoe het Philomena is vergaan na het gedwongen en traumatische afscheid van haar zoontje. Tijdens de lange beschrijving van het leven van Anthony/Michael in Amerika blijf je je afvragen: Hoe pakt Philomena de draad weer op? Waarom vertelt ze niemand over haar ervaringen na haar terugkeer in Ierland? Hoe komt ze tot de beslissing om op latere leeftijd haar dochter alsnog over Michael te vertellen? Deze vragen blijven te lang onbeantwoord. Pas in de laatste paar hoofdstukken verschijnt Philomena weer op het toneel. De hartverscheurende zoektocht naar haar gestolen kind, waar de cover van spreekt, speelt in slechts een klein gedeelte van het boek een rol.

Het zou het verhaal goed hebben gedaan als de auteur de verhaallijnen van Philomena en Anthony/Michael wat meer door elkaar had laten lopen en daarbij wat meer aandacht aan Philomena’s leven had besteed. Desalniettemin maakt Philomena indruk. Het doet knap verslag van de strijd van een jongeman tegen ongelijkheid, vooroordelen en HIV. Het is eveneens een aanklacht tegen de hardvochtige behandeling van jonge ongehuwde zwangere meisjes door de Ierse katholieke kerk in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw. Sixsmith schrijft een boeiend boek, maar had er meer van kunnen maken.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *