RecensiesThrillers

Recensie: Koekoeksjong, Robert Galbraith

Even had de Britse schrijfster J.K Rowling de anonimiteit waar ze op hoopte. In april verscheen de thriller The Cuckoo’s Calling, geschreven door de onbekende Robert Galbraith, zogenaamd het pseudoniem van een ex-militair. Maar dankzij de loslippige vrouw van een medewerker van Rowlings advocatenkantoor wist drie maanden later de hele wereld dat zij achter dit debuut zat. Voorbij de anonimiteit, maar wel het zetje dat het boek nodig had om alsnog een bestseller te worden. De Nederlandse uitgever Meulenhoff had zonder de echte auteur te kennen de rechten voor de vertaling gekocht, die in oktober verschijnt. Dat Rowling kan schrijven wisten we al (ook al was haar romandebuut The Casual Vacancy geen onverdeeld succes), met het pseudoniem Galbraith toont ze haar veelzijdigheid als verhalenverteller.

In Koekoeksjong introduceert de auteur het personage Cormoran Strike: voormalig medewerker van de militaire politie, nu zelfstandig privédetective. Een stoere en stevige, maar niet onsympathieke kerel, met “een hoog, bultig voorhoofd, brede neus en dikke wenkbrauwen als een jonge Beethoven die was wezen boksen”. Op een dag krijgt hij bezoek van John Bristow. Dat bezoek komt als geroepen, want de praktijk van Strike zit in een vicieuze cirkel naar beneden, door een oplopende schuldenlast. Hij kan nauwelijks nog een assistent betalen, zelfs tijdelijke stagiaires zijn eigenlijk al boven zijn budget.

Bristow heeft echter een klus voor hem. De advocaat, komende uit een rijke familie, wil dat hij de dood van zijn zus gaat onderzoeken. En zijn zus is niet zomaar iemand, het blijkt topmodel Lula Landry. Enkele maanden geleden was het volop in het nieuws. Aan haar sterrenleven kwam plotseling een einde door een val van het balkon van haar luxe appartement op drie hoog. Al snel was de politie tot de conclusie gekomen dat het zelfmoord moest zijn geweest. Maar Bristow denkt daar anders over en betaalt Strike een dubbele premie om het te gaan onderzoeken. Geholpen door zijn nieuwste – en ambitieuze – stagiaire Robin Ellacott begint hij met het speurwerk naar de waarheid.

Strike komt in contact met de vrienden, kennissen en buren van Lula Landry, krijgt het politiedossier te pakken en stuit op kleine oneffenheden in wat tot dan toe een sluitende zelfmoordzaak leek. Stukje bij beetje reconstrueert de detective de laatste dagen van het topmodel. Dat is nog niet zo eenvoudig, want de aan de oppervlakte eendimensionaal ogende vrouw blijkt diepere lagen te hebben. Alleen al haar vriendenkeus is eigenzinnig. Zo ging ze om met de eenvoudige Rochelle, die ze tegenkwam in de ontwenningskliniek. Verder is ze tegen de zin van haar familie close met de glamour-rocker Evan Duffield. En hoe was de verstandhouding met haar onderburen – filmproducer Freddie Bestigui en zijn vrouw Tansy – precies? Misschien wel haar beste vriend is designer Guy Somé, een typische ontwerper met bijbehorende grillen. Stereotype zijn trouwens veel van de personages die we tegenkomen. De meesten lijken regelrecht uit de Britse tabloids te komen en het is niet moeilijk om de real-life tegenhangers van de personages aan te wijzen.

Maar Galbraith/Rowling slaagt er gaandeweg in om die stereotypische figuren meer vorm en inhoud te geven. Daar heeft ze dan ook wel even de tijd voor nodig en dat gaat soms weer ten koste van de spanningsboog. Die loopt weliswaar op, maar af en toe in een wat laag tempo. Pas richting het einde neemt de spanning weer toe. Tussendoor geeft het boek niet alleen een inkijkje in het leven en de persoonlijke geschiedenis van de hoofdpersonen maar ook in de wereld van paparazzi, jetsetfeestjes, muzieksterren en mode-iconen. De Britse roddelpers komt er niet goed vanaf. Zo wordt gesuggereerd dat de fotografen Landry wellicht zo op de huid zaten dat ze geen uitweg meer zag en van haar balkon sprong. Ook het afluisterschandaal van de krant News of the World heeft een rolletje in deze tamelijk klassiek opgebouwde whodunit.

Met de kleurrijke Cormoran Strike creëert Galbraith/Rowling een bij voorbaat succesvol seriepersonage. Na het lezen van het boek ben je direct benieuwd naar de volgende zaak die hem en zijn assistente Robin te wachten staat. Goed om te weten dus dat het volgende deel in de serie inmiddels afgerond is en in 2014 zal verschijnen. De grote vraag blijft wel, zal Rowling het opnieuw zeven delen volhouden om over hetzelfde personage te schrijven, zeker nu haar dekmantel afgenomen is?

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *