RecensiesRomans

Recensie: De troost van sterren, Dave Boling

Wie aan concentratiekampen denkt, denkt aan de Tweede Wereldoorlog. Toch zijn er ook in andere oorlogen en conflicten kampen geweest waar op grote schaal burgers opgesloten werden. Een voorbeeld daarvan is de Boerenoorlog, die duurde van 1899 tot 1901. Door de verschijning van het boek De Boerenoorlog van Martin Bossenbroek is er in ons land iets meer aandacht voor deze oorlog gekomen, hoewel het nog steeds een onderbelicht deel van de geschiedenis is. Geschiedenis die ook ons Nederlanders raakt, want de onafhankelijkheidsoorlog ging tussen het Britse Rijk en de nazaten van voornamelijk Nederlandse immigranten in Zuid-Afrika. Dave Boling schreef een aangrijpende roman over het leven in een concentratiekamp gedurende de Boerenoorlog.

Het leven op de boerderij was voor de dertienjarige Aletta, bijgenaamd Lettie, een groot avontuur, met hooguit soms wat spannende kanten. Met vader en haar broer Schalk mee op jacht terwijl de leeuwen om hen heen brullen, in de nachtelijke uurtjes met ‘Oupa’ naar de sterren kijken en zijn verhalen over vroeger aanhoren, rond het orgel met moeder liederen meezingen, les krijgen van haar tante. Aan dat toch wat idyllische leven komt een abrupt einde met het uitbreken van de oorlog. Haar vader, opa en oudere broer vertrekken naar het strijdtoneel, Lettie blijft achter met haar broertje, haar zusje en haar moeder. De weken verstrijken zonder nieuws van de oorlog, slechts een enkele keer komen de mannen terug om op adem te komen. Gaandeweg komt de oorlog steeds dichterbij, en daarbij hanteren de Britten een nieuwe techniek. De boerderijen van de opstandelingen gaan tegen de vlakte, hun gezinnen worden opgesloten in kampen. De mannen hebben niets meer om naar terug te keren.

In het kamp is het leven zwaar. Met duizenden op elkaar gepropt in kleine tenten, slechte hygiène, weinig eten. Achter het hek is een tweede kamp, daar zitten de gezinnen van de overlopers, de mannen die zich overgaven. Zij hebben het een stuk beter. Bij hen zitten ook oom Sarel en tante Hannah. Beetje bij beetje ontdekt Lettie de oorzaak van de ruzie tussen hen en haar ouders. Ondertussen sluit ze vriendschap met een ander meisje in het kamp, neemt ze de zorg op zich voor een oude oma met haar kleinkinderen in een andere tent, en leert ze een vriendelijke bewaker kennen, met wie ze lange gesprekken over boeken en het leven voert. Maar vriendschappen zijn gevaarlijk in dit kamp, want de dood ligt op de loer.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *