RecensiesRomans

Recensie: Vier plus één, Jojo Moyes

Het leven van de alleenstaande moeder Jess Thomas, een van de hoofdpersonen in Jojo Moyes’ nieuwste roman, gaat niet over rozen. Ze heeft geen cent te makken, haar stiefzoon Nicky (de zoon van haar ex en zijn ex) wordt regelmatig in elkaar geslagen omdat hij zwarte kleding en mascara draagt en haar 10-jarige dochter Tanzie heeft met haar wiskundeknobbel een plek op een prestigieuze school aangeboden gekregen, maar Jess kan die met geen mogelijkheid betalen.

Ed Nichols, ‘selfmade man’ en eigenaar van een succesvolle onderneming, heeft zich in een poging van zijn plakkerige vriendin af te komen schuldig gemaakt aan beursfraude en dreigt alles wat hij heeft opgebouwd te verliezen. Ed trekt zich in afwachting van zijn proces terug in zijn vakantie-appartement, dat wekelijks door Jess wordt schoongemaakt.

Wanneer Tanzie mee mag doen aan een Wiskunde Olympiade in Schotland – de eerste prijs zou haar ticket naar de prestigieuze school betekenen – grijpt Jess deze kans met beide handen aan en stapt met haar hele gezin, inclusief stinkende hond, in haar auto. Nog voor ze de stad uit zijn begeeft de auto het. Op dat moment rijdt Ed langs en biedt hij hen een lift aan. Jess wil hier in eerste instantie niets van weten, maar na het zien van haar dochters teleurgestelde gezicht neemt ze zijn aanbod toch aan. Wat volgt is een reis die hen allen zal veranderen.

Jojo Moyes werd in Nederland vooral bekend door haar roman Voor jou (2013). Het boek werd vorig jaar goed verkocht (31e plaats in de CPNB Top 100) en een verfilming staat in de planning. Dat schept behoorlijke verwachtingen voor een volgend boek en Moyes weet die ruimschoots waar te maken. Ze maakt in Vier plus één gebruik van dezelfde formule als in Voor jou: twee tegenovergestelde werelden komen met elkaar in aanraking, waardoor de levens van alle betrokkenen veranderen. Ook de ingrediënten zijn grotendeels hetzelfde: verschillende actuele thema’s, boeiende personages, diverse hindernissen, een snufje humor en een vleugje liefde. Moyes heeft hiermee duidelijk het recept voor een succesverhaal in handen.

Op de uitvoering van dit recept valt weinig aan te merken. De start is wat moeizaam, maar eenmaal door de eerste hoofdstukken heen krijgt het verhaal een buitengewone aantrekkingskracht. Moyes vertelt haar verhaal vanuit vier verschillende perspectieven – Jess, haar twee kinderen en Ed – en weet hierin de juiste balans te vinden. Elk karakter wordt vanuit zijn of haar eigen perspectief goed uitgewerkt. Net zoals de reisgenoten elkaar onderweg steeds beter leren kennen, raak je door de wisselende perspectieven steeds meer vertrouwd met de vier verschillende hoofdpersonen.

Vier plus één staat vol prachtige beeldende beschrijvingen, waardoor het verhaal zich als een film voor je afspeelt. Het is niet moeilijk je een voorstelling te maken van de vier hoofdpersonen en hun omgeving. Dit gecombineerd met een vlotte schrijfstijl maakt van Vier plus één een heerlijke roman die prima in balans is: serieuze zaken worden afgewisseld met humor, armoede met rijkdom en verlies met liefde. Een boek om in één ruk uit te lezen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *