RecensiesRomans

Recensie: White, Marie Darrieussecq

Het einde van de wereld, waar is dat? Voor de hoofdpersonen van White, Edmée Blanco en Peter Tomson, is dat het uiterste puntje in het zuiden, de Zuidpool, de mythische plek waar de geesten van ontdekkingsreizigers Amundsen en Scott nog altijd ronddwalen. De Franse schrijfster Marie Darrieussecq, het meest bekend van Zeugzoenen, schreef met White een intrigerende roman over het leven in de onherbergzaamheid en kou van Antarctica.

Zowel Edmée als Peter nemen deel aan een expeditie die tot doel heeft een permanente basis op de Zuidpool te vestigen. Edmée als communicatiespecialist en Peter als verwarmingsdeskundige, onderhoudsman. Hij moet ervoor zorgen dat de basis warm blijft, dat de regelmatig optredende storingen binnen een half uur opgelost worden, want als hij dat niet doet zullen de leidingen en machines een voor een door de kou uit elkaar spatten. Het koude continent doet er alles aan om leven uit te bannen. Edmée vormt de schakel met de buitenwereld, zij is verantwoordelijk voor de beeldtelefoon waarmee de deelnemers aan de expeditie met hun familie kunnen praten.

Wat drijft mensen als Edmée en Peter ertoe om af te reizen naar het meest onleefbare plekje van de planeet? Ze hebben beiden hun redenen om hun dagelijkse leven gedag te zeggen. Ze zullen er echter achterkomen dat ook de afwezigheid van alles er niet voor zorgt dat hun gedachten loskomen van dat wat ze achterlaten. Maar tegelijk vormt deze witte wereld een soort nieuw begin, en brengt het hun beider levenslopen onherroepelijk samen.

Een bijzonder vertelperspectief, een bijna buitenaardse leefwereld en een bijzonder spel met woorden, dat vormt het hart en de kracht van deze roman. De vertellers zijn de naamloze spoken die hier op de Zuidpool als enige uit zichzelf kunnen overleven. Ze vertellen met een zekere afstandelijkheid over de personages die hun wereld binnendringen. Tegelijk zitten ze hen op de huid, doorkruisen ze hun lichamen en levens.

White is een sterk geschreven, maar tegelijk soms wat moeilijk leesbare roman over een wereld die maar weinig mensen kennen. Tussendoor maakt de auteur diverse interessante uitstapjes naar het verleden, de expedities van eerdere poolreizigers, maar ook blikken op de toekomst, door de futuristische hologram-telefoon en de berichtgeving over een Marsreis. Een verhaal over vluchten en opnieuw beginnen, over op het randje van de wereld balanceren, over een leven dat teruggebracht wordt tot de kern.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *