RecensiesThrillers

Recensie: Zwarte dageraad, Cilla en Rolf Börjlind

De Zweedse scenarioschrijvers Cilla en Rolf Börjlind brengen met Zwarte dageraad hun derde thriller met in de hoofdrollen Oliva Rönning en Tom Stilton. Voor de liefhebbers van een spannend verhaal met een actuele insteek. Eerder verschenen al Springvloed en De derde stem in deze serie – waarvan de delen overigens goed los te lezen zijn.

De jonge politieagente Oliva Rönning bivakkeert een aantal maanden in de provincie Skåne in Zuid-Zweden en wordt daar op een zaak gezet die grote impact heeft op de omgeving. Een meisje van drie wordt in enkele seconden bruut vermoord, terwijl haar oma even binnen aan de telefoon was. Eerst gaat de politie nog uit van een geïsoleerd incident. Maar dan wordt in de buurt van Stockholm nogmaals een jong kind vermoord, op min of meer dezelfde wijze. De Rijksrecherche onder leiding van Mette Olsäter, een vriendin van Oliva, bijt zich vast in de zaak. Ze haalt Oliva naar de hoofdstad om samen met haar team te proberen de zaak op te lossen.

Omdat beide slachtoffers een getinte huidskleur hadden, gaan ze al snel uit van een racistisch motief. Dat brengt ze op het spoor van een neonazistische groepering die op het punt staat actiever te worden in Zweden. Vier mensen uit die kringen vallen met name op in het onderzoek. Maar wat is de band tussen hen vieren, en waarom kozen ze juist deze slachtoffers uit? Als het net zich sluit blijkt dat de zaak zich uitstrekt tot ver in het verleden.

Zwarte dageraad is een actuele thriller over ontluikende vreemdelingenhaat die ook in Zweden steeds vaker de kop opsteekt. De auteurs zetten hun ervaring als scenarioschrijvers in om de lezer in de greep te houden. Wat op het eerste gezicht een vrij eenvoudig plot lijkt, blijkt gaandeweg ingewikkelder. Met zowat elke ontwikkeling wordt er een nieuw plotlijntje opgestart, waardoor het halverwege soms lijkt alsof je in een doolhof beland bent. Maar richting het einde toe worden alle lijntjes vakkundig weer samengevoegd.

De auteurs hebben af en toe een cliché teveel nodig bij het beschrijven van de gebeurtenissen, maar dat doet weinig af aan de vaart van het verhaal en de manier waarop de personages zijn opgebouwd. De eigenzinnige Tom Stilton en de al net zo vasthoudende Oliva Rönning vormen een interessant duo dat zich onderscheidt van andere speurderskoppels. Zwarte dageraad is niet het állerbeste wat de Scandinavische misdaadliteratuur op het moment te bieden heeft, maar komt wel aardig in de buurt.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *