RecensiesRomans

Recensie: De erfgenamen, Ildefonso Falcones

Dit vuistdikke boek neemt je mee naar de fascinerende geschiedenis van Barcelona. Je volgt de hoofdpersoon Hugo in zijn bewogen leven. Als jongen helpt hij bij het bouwen van schepen en sluit hij vriendschap met een belangrijk man, Arnau. Later in het leven kruisen zijn wegen geregeld met de zoon van deze man, die een berucht kaperkapitein wordt. Samen zijn ze uit op wraak tegen de familie van de man die ervoor zorgde dat Arnau tot de doodstraf veroordeeld werd.

Ildefonso Falcones schrijft meeslepend en combineert het leven van de gewone mensen in Barcelona met de grote gebeurtenissen uit het einde van de middeleeuwen. Zo neemt hij tussendoor geregeld de tijd om pagina’s lang uit te wijden over pausen en heersers die beslissingen nemen op het wereldtoneel die uiteindelijk ook invloed zullen hebben op de levens van die gewone mensen. Het meest interessant en pakkend is echter het leven van Hugo en zijn belevenissen, in de liefde en zijn werk.

Tijdens het lezen bekroop me geregeld het gevoel dat de auteur iets te lang uitweidt en het boek beter zou worden als er wat meer geschrapt zou zijn. Er is door alle actie en geschiedenisdetails weinig ruimte voor echte uitdieping van de personages, ze blijven dan ook wat flets. De gebeurtenissen volgen elkaar vaak snel op, en het leven van Hugo gaat van hoogtepunt op de ene pagina naar dieptepunt op de volgende pagina. Zo op een kwart van het eind begon de roman me weer meer te boeien en uiteindelijk bleef ik doorlezen om toch te weten te komen hoe het plot zich zou ontvouwen. Wat dat betreft stelt de auteur dan weer niet teleur, want de afloop is redelijk verrassend en aardig bevredigend.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *