De kranten over Gabriel García Márquez
Gisteren overleed de Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez. Vele bekende sterren, wereldleiders en mede-schrijvers reageren via sociale media en persverklaringen op de dood van de beroemde auteur. Het nieuws kwam voor de meeste ochtendkranten nog net op tijd om er een stuk aan te wijden. Wat zeggen de Nederlandse kranten vandaag over Márquez?
Trouw noemt hem de ‘meester van de hyperbool’. “Márquez hield van anecdotes die het alledaagse – in dit geval de dagelijkse schrijfarbeid – interessanter maakten dan het eigenlijk was. Hij deed niets liever dan zijn verbeelding loslaten op de werkelijkheid en kon overal een mooi verhaal van maken.” Volgens de krant was Marquez niet direct vernieuwend met zijn magisch-realistische stijl, maar was dit voor hem vooral een manier om het grote publiek op een meeslepende manier te bereiken en zo de geschiedenis van zijn land te vertellen.
De Volkskrant beschouwt net als vele anderen Honderd jaar eenzaamheid als zijn absolute meesterwerk. “Honderd jaar eenzaamheid verscheen in 1967. De wonderbaarlijke mix van tijdloze vertelkracht en postmodern raffinement à la Borges bracht zowel critici als het lezerspubliek in verrukking. Met dit boek zette de Spaans-Amerikaanse literatuur zich definitief op de wereldkaart. Zoiets was nog nooit geschreven.” Dit boek maakte van hem een soort ‘knuffelbeer van de Spaans-Amerikaanse literatuur’, een beeld waar hij nooit meer helemaal vanaf zou komen.
Het ANP, en daarmee ook enkele regionale ochtendkranten, noemt familie een belangrijke inspiratiebron. “Zijn oma vertelde hem in zijn jeugd verhalen over de geesten die volgens haar het huis bevolkten. Die verhalen en haar manier van vertellen hadden grote invloed op zijn werk. Dat is duidelijk te zien in Honderd jaar eenzaamheid (1967), waarin fantasie en realiteit knap door elkaar zijn gevlochten.”
Het NRC pakt als middagkrant groot uit met twee volledige pagina’s over ‘Gabo’. “De aantrekkingskracht van zijn boeken steunde op een weergaloos vertellerstalent en een onovertroffen vermogen tot het betoveren van zelfs de meest banale zaken.” De krant belicht het begin van zijn carrière als schrijver, zijn inspiratiebronnen en gaat ook in op zijn vriendschap met de omstreden Cubaanse leider Fidel Castro. Volgens het NRC schreef Márquez om te blijven leven: “Als ik niet zou schrijven, zou ik sterven.”