RecensiesRomans

Recensie: De weg naar San Martino, Olaf Olafsson

De IJslandse schrijver Olaf Olafsson doet iets wat maar weinig schrijvers kunnen zeggen: hij combineert een top-positie bij mediabedrijf Time Warner met een schrijverscarrière. Hij schreef tot nu toe meerdere romans, waarvan enkele in Nederland verschenen. Voor zijn nieuwste boek neemt Olafsson het leven van Iris Origo als model, de Britse schrijfster die in Italië haar nieuwe thuisland vond en bekend werd met het boek De koopman van Prato. In de Tweede Wereldoorlog zette ze haar landgoed open voor weeskinderen en partizanen, haar dagboekfragmenten vormden de basis voor het boek War in Val d’Orcia.

De weg naar San Martino neemt ons mee naar het Toscane van 1944. In de zomerhitte wordt het Val d’Orcia, nabij Montepulciano, het toneel van bloedige confrontaties tussen terugtrekkende Duitsers, aanvallende geallieerden en verzet leverende partizanen. In die onrustige atmosfeer komen twee verhalen van twee vrouwen bij elkaar. De eerste vrouw, Alice, is Brits van geboorte maar net als een grote groep andere Britten naar het zomerse Toscane geëmigreerd. Tegen de wil van haar familie trouwt ze met een Italiaan, Claudio. Samen met hem verhuist ze naar een vervallen landgoed in de Toscaanse heuvels. Ze renoveren de bouwval en doen er alles aan om het leven van de pachtboeren te verbeteren. Hun schilderachtig bestaan wordt echter bedreigd doordat Alice en Claudio uit elkaar groeien. “Het is te makkelijk om mijn innerlijke demonen de schuld te geven, te opportuun om te beweren dat jij me ertoe hebt gedreven, en verkeerd om het liefde te noemen.” Alice gaat vreemd met een oude jeugdvriend. Kunsthandelaar Robert Marshall ontdekt dit en vraagt haar een gunst, in ruil voor zijn zwijgen.

De tweede verhaallijn die Olafsson oppakt is die van Kristin, een IJslandse schilder, die in opdracht van Marshall kunst restaureert. Ze blijkt hier een gave voor te hebben en daar maakt de kunsthandelaar gretig gebruik van. Tussen Robert en Kristin ontspint zich een romance, maar Robert is gebonden aan zijn vrouw en kind. De adoratie die Kristin heeft voor de slinkse handelaar buigt langzaam om in verachting wanneer ze er achter komt dat Robert nooit voor haar zal kiezen. Ze zint op de ultieme wraak. De oorlog zorgt ervoor dat Kristin terechtkomt op het landgoed van Alice, waar ze een groeiende groep weeskinderen gaat lesgeven maar ook een geheime agenda heeft. De Duitsers weten het landgoed echter ook te vinden.

In de traditie van The English patient en Atonement schreef Olafsson een meeslepend en aangrijpend verhaal over het lief en leed van twee vrouwen in de nadagen van de oorlog. Beiden kampen met problemen in de liefde en een schuldgevoel over hun gemaakte keuzes, die op sommige momenten de oorlogsontwikkelingen naar de achtergrond dringen. Het verhaal van Kristin komt het beste uit de verf, dat van Alice minder. De auteur heeft ervoor gekozen geregeld van vertelperspectief te wisselen. Zo zijn er dagboekfragmenten van Alice, waarin ze in de ik-figuur vertelt, die worden afgewisseld met gedeeltes over Kristin en Alice in de derde persoon. Ondanks die afwisseling blijven de emoties van Alice vaak wat oppervlakkig en weinig uitgediept. Olafsson had er wellicht beter voor kunnen kiezen de verhaallijnen van beide vrouwen nog dichter met elkaar te verweven.

De weg naar San Martino biedt bovenal een boeiend verhaal met naast de beide vrouwen ook een hoofdrol voor een schilderij met een geheimzinnige ontstaansgeschiedenis. De schrijver geeft zijn roman kleur door mooie beschrijvingen van het Toscaanse platteland en elementen uit de kunstgeschiedenis in het verhaal te integreren.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *