RecensiesRomans

Recensie: De zes levens van Sophie, Sarah Meuleman

België was in shock na de affaire Dutroux. Het proces tegen de ontvoerder, verkrachter en moordenaar van jonge meisjes werd in binnen- en buitenland breed uitgemeten. Honderdduizenden mensen gingen de straat op als protest tegen fouten die bij de zaak gemaakt werden. Debutante Sarah Meuleman zet in haar roman De zes levens van Sophie een beeld neer van wat er in die tijd in de samenleving speelde, door het verhaal te vertellen van twee meisjes, Sophie en Hannah, die opgroeien als hartsvriendinnen in een dorpje op het platteland.

Sophie en Hannah zijn als twee handen op een buik. Ze zitten bij elkaar in de klas, de schuchtere Sophie helpt de vlotte en knappe Hannah met haar huiswerk, en ze brengen vrijwel elk moment van de dag met elkaar door. Maar na hun overgang naar de middelbare school verandert het leven. Hannah krijgt aandacht van de jongens en ontdekt het uitgaansleven, wat bij Sophie een vaag gevoel van jaloezie oproept. Op een nacht komt alles tot uitbarsting, en de volgende dag is Sophie spoorloos verdwenen. De samenleving lijkt te worden opgeschrikt door een nieuwe zaak-Dutroux.

Bijna twintig jaar later woont Hannah in New York en is ze succesvol columnist voor een modeblad. Ze komt op elk belangrijk feestje en ontmoet de grootste beroemdheden. Van de ene op de andere dag neemt haar carrière echter een wending: ze breekt met haar vriendje, geeft haar baan op en gaat een boek schrijven. Het moet een biografie worden van enkele beroemde auteurs die plotseling verdwenen, Agatha Christie, Virginia Woolf, Barbara Follett. Het idee is er, maar de uitwerking blijkt lastiger dan gedacht. Spoken uit het verleden duiken weer op, de band met de gebeurtenissen uit haar jeugd is sterker dan gedacht en laat zich niet verbreken. Wat is er eigenlijk precies gebeurd, die nacht dat haar jeugdvriendin verdween?

Sarah Meuleman schrijft alsof ze dat al jaren doet en legt zo de lat direct hoog met haar debuut. Ze neemt je mee in de leefwereld en gedachtegangen van twee jonge meisjes die opgroeien tot vrouw. De zes levens van Sophie is een coming-of-age verhaal met een verhaalstijl en tempo die geregeld aan een thriller doen denken. Meuleman wisselt inventief af tussen heden en verleden, door ook hoofdstukken toe te voegen waarin de drie schrijvers als personages terugkomen. Dat geeft extra diepte en lading aan het verhaal.

Het is een gevoelig onderwerp waar Meuleman over schrijft, maar ze brengt het zo integer en geloofwaardig als het maar kan. Vooral opvallend zijn de vlotte, realistische dialogen, die de roman een zekere lichtheid geven. Hannah en Sophie komen er bovendien door tot leven. Met korte en krachtige beschrijvingen worden daarbij de sfeer en achtergrond van het verhaal geschetst. De zes levens van Sophie is een droomdebuut waarmee de auteur zich in de kijker speelt. Het zorgvuldig opgebouwde verhaal over jeugdige (on)schuld, liefde, verlangen, opgroeien en lotsbestemming doet verlangen naar meer.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *