RecensiesThrillers

Recensie: Donderdagskinderen, Nicci French

Sinds eind jaren ’90 publiceert het schrijversechtpaar Sean French en Nicci Gerrard onder de naam Nicci French bijna jaarlijks een thriller. De afgelopen jaren werken ze aan een serie die uiteindelijk acht delen moet gaan tellen, rond het personage Frieda Klein, psycho-analytica. De boeken zijn in principe goed los te lezen, maar voor een beter begrip van de personages en het verhaal verdient het aanbeveling de eerdere delen ook te lezen.

In Donderdagskinderen, het vierde deel (elk deel heeft de naam van een dag in de titel) in de serie, gaat Frieda Klein op zoek naar de antwoorden op geheimen en raadsels uit haar persoonlijke verleden. Frieda krijgt bezoek van een oude bekende, haar vroegere klasgenote Maddie. Ze heeft een 15-jarige dochter, Becky, die niet lekker in haar vel zit en wil dat Frieda eens met haar gaat praten. Dat doet ze, en als ze na lang doorvragen hoort wat haar dwars zit blijkt dat verrassend veel overeenkomsten te hebben met wat Frieda zelf meemaakte, toen ze zelf ongeveer net zo oud was als Becky.

Becky vertelt dat ze op een avond is verkracht terwijl ze in haar bed lag, in haar eigen huis, terwijl haar moeder beneden televisie zat te kijken. Niemand wil haar echter geloven, zelfs haar moeder denkt dat het verhaal aan de levendige fantasie van haar dochter is ontsproten. Frieda is daar niet van overtuigd en gaat zelfs zover dat ze denkt dat het om precies dezelfde dader gaat als 23 jaar geleden. Naar aanleiding van wat haar toen overkwam verliet ze haar geboortedorp om er nooit meer terug te hoeven keren.

Iets in het verhaal van Becky dwingt haar echter om de confrontatie met het verleden aan te gaan. Ze gaat dwangmatig op zoek naar de waarheid. Als ze degene op het spoor kan komen die haar destijds verkrachtte, zal ze ook Becky’s dader te pakken hebben.

De boeken van Nicci French moeten het over het algemeen niet hebben van de spannende, bloederige verwikkelingen, maar meer van een degelijke opbouw en psychologisch goed uitgewerkte personages. Er wordt lang de tijd genomen om de verhalen van Frieda en Becky met elkaar te verbinden en uit de doeken te doen wat er ruim 20 jaar eerder precies gebeurde.

In het boek maken nogal wat personages uit eerdere delen hun opwachting. Zo is er de vriendelijke inspecteur Karlsson, de behulpzame klusjesman Jozef en haar aandacht vragende nichtje Chloë. Daarnaast zijn er enkele oude vriendinnen van Frieda die worden geïntroduceerd.

Ondanks het soms wat kabbelend verlopende verhaal, grijpen de auteurs je aandacht. En uiteindelijk is dat dan ook wat een thriller tot een thriller maakt: je moet gewoon weten wie de dader is. En daarin stelt het echtpaar niet teleur. Pas op het laatst spelen ze de troefkaart uit en wordt duidelijk wat er echt gebeurde, zowel in het verre verleden als met het eenzame meisje Becky.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *