RecensiesThrillers

Recensie: De duivel van Florence, Lucretia Grindle

Na Villa Triste van Lucretia Grindle verschijnt nu in Nederland De duivel van Florence. Grindle schreef het boek al in 2006, het boek heeft dus even op een Nederlandse vertaling moeten wachten. Die is er nu alsnog, waarschijnlijk vooral ook doordat Villa Triste door zoveel lezers in Nederland gewaardeerd werd. Net als in Villa Triste heeft ook in dit boek inspecteur Pallioti een rol.

De duivel van Florence speelt zich opnieuw in Florence af, hoe kan het ook anders. Het is het Florence van de reisgidsen, en Lucretia Grindle loodst de lezer er vakkundig doorheen, daarbij goed gebruikmakend van de unieke sfeer van deze oude stad. Het boek, dat een kruising is tussen een thriller en een roman, begint met een schokkende gebeurtenis. Mary Warren is enkele maanden getrouwd en samen met haar man in Florence. Daar leerde ze de Italiaan Pierangelo kennen, met wie ze een affaire begon.

Op een dag bezoekt ze met haar man en een groepje van zijn collega’s de wereldberoemde Boboli-tuinen en zondert ze zich even af. Vanuit het niets wordt ze plotseling aangevallen door een gemaskerde man met een mes in zijn hand. Net voor ze het bewustzijn verliest ziet ze nog hoe haar man die aan komt rennen eveneens neergestoken wordt. Na maandenlang in Philadelphia te hebben verbleven om op krachten te komen, neemt ze het besluit om terug te gaan, om kunstgeschiedenis te gaan studeren. Maar ook terug naar haar geliefde Pierangelo, én naar de donkere krachten die werkzaam blijken te zijn in de Middeleeuwse steegjes en huizen. Terwijl ze geloofde dat haar aanvaller bij een ongeluk om het leven was gekomen, wordt er enige tijd later weer een lichaam van een jonge vrouw gevonden.

Op basis van het plot zou je De duivel van Florence een thriller kunnen noemen, maar dat blijkt toch wat lastiger vol te houden als je eenmaal aan het lezen bent. Er zitten spannende episodes in en door heel het boek heen zit een soort onderhuidse spanning verweven. Maar Lucretia Grindle kan vervolgens ook pagina’s vol schrijven over de gevoelens van Mary, de uitstapjes die ze met haar medestudenten maakt en hun liefdeslevens. De term romantische thriller doet het boek dan tegelijk weer wat tekort.

De duivel van Florence is namelijk een boeiend boek dat, na een wat langzaam op gang komende eerste helft, je vanaf de tweede helft bij de keel grijpt. Hoewel de voorspelbaarheid van sommige gebeurtenissen groot is, maakt de combinatie van de sfeervolle achtergrond van het verhaal – Florence -, het goed ontwikkelde personage van Mary en het vlotte verteltempo veel goed. Lucretia Grindle schrijft in de tegenwoordige tijd, en dat geeft een zekere vaart aan het geheel. De duivel van Florence is een thriller-roman voor de liefhebbers van een stukje (kunst)geschiedenis en psychologische spanning. Iets meer bondigheid had het boek echter wel goed gedaan, en er meer van gemaakt dan het nu is: een leuk boek voor tussendoor.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *