RecensiesRomans

Recensie: De lange dagen van Castellamare, Catherine Banner

Bijna een eeuw geschiedenis terugbrengen tot een vuistdikke roman. En dan ook nog een roman die je doet proeven van de Italiaanse zon, cultuur en keuken. In haar eerste roman voor volwassenen brengt Catherine Banner een fictief Italiaans eilandje onder Sicilië tot leven, inclusief de bijbehorende karakteristieke personages.

Na lang zoeken vindt Amedeo Esposito eindelijk een plekje waar ze hem als arts willen. Castellamare, een onbekend en klein eiland voor de kust van Sicilië. Een lokale conte zwaait hier de scepter, en het enige dorpje op het eiland is net groot genoeg voor een eigen dokter. Hij trouwt met Pina, een jonge vrouw uit het dorp. Maar niet veel later raakt hij betrokken bij een schandaal. Tegelijk met zijn eigen zoon, wordt ook bij de graaf een zoon geboren, hoewel diens huwelijk tot op heden kinderloos gebleven was. Een leven lang, en nog lang daarna, zullen de vraagtekens rondom deze verhouding de familie Esposito blijven achtervolgen.

Zijn dokterspraktijk moet Amadeo opgeven, maar al snel besluit hij het vervallen café Huis aan de Rand van de Nacht te heropenen, samen met zijn vrouw. Het wordt een succes, alhoewel er ook jaren zijn dat de klandizie terugloopt. Vooral wanneer het toerisme op gang komt, en de nazaten van de conte een hotel openen en er een bar bij het strand verschijnt. Ondertussen zijn de grote gebeurtenissen van de twintigste eeuw ook niet aan het eiland ongemerkt voorbijgegaan. De Eerste Wereldoorlog, de opkomst van het fascisme en de Tweede Wereldoorlog, toenemende luxe en moderniseringen, alles wordt op een naadloze manier in het verhaal verwerkt. En temidden van die gebeurtenissen hebben de leden van de familie Esposito zo hun eigen problemen om mee te kampen. Familievetes op het eiland, ruzie tussen broers, liefdesverdriet. Alles komt samen tegen het einde van de roman, wanneer de economische crisis aan het begin van de eenentwintigste eeuw het hele eiland op de rand van de afgrond brengt.

De lange dagen van Castellamare is geschreven in een aantrekkelijke stijl en met een vrolijke luchtigheid, ondanks de grote problemen die zo nu en dan opduiken. De warmte en liefde voor Italië spat van de pagina’s af, en je gaat snel van de verschillende personages houden. Je leeft mee met het wel en wee van de familie en krijgt een prachtige blik op het leven van de mensen in deze besloten gemeenschap op het kleine eiland.

Leuk is de toevoeging van volksverhalen, waarmee elk nieuw gedeelte van het boek begint, verhalen die door Amadeo zijn verzameld en opgetekend. Deze verhalen spelen ook steeds voor elke generatie een verrassende rol. Een mustread voor liefhebbers van Italië en Italiaans eten.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *