RecensiesRomans

Recensie: Het leven, maar dan beter, Anna Gavalda

Na de bestsellers uit het begin van haar schrijfcarrière, de verfilmde romans Ensemble c’est tout en Je l’amais, bleef het een beetje stil rond de Franse schrijfster Anna Gavalda. Althans in ons land, want in Frankrijk had ze het druk genoeg. Zo vertaalde ze in 2011 Stoner van John Williams naar het Frans. Haar nieuwste roman La Vie en mieux is nu uit in de Nederlandse vertaling Het leven, maar dan beter.

Het leven, maar dan beter bestaat uit twee afzonderlijke verhalen. Het eerste, getiteld Mathilde, gaat over een jonge Parisienne die de brui gegeven heeft aan haar studie kunstgeschiedenis en in plaats daarvan voor haar zwager werkt. Haar werk bestaat uit het schrijven van neprecensies op internet, om de websites die het bureau van haar zwager maakt aan te prijzen en klanten aan te trekken. Ze is ongelukkig in de liefde, slordig en woont in een appartement met twee vriendinnen met wie ze werkelijk niets gemeen heeft. Desondanks vertrouwen de twee Mathilde toe om geld voor een verbouwing aan een klusjesman te overhandigen. Bij die transactie gaat echter iets grondig mis en haar wereld lijkt in duigen te storten. Ware het niet dat ze hulp krijgt van een onbekende redder in nood. De ontmoeting met hem verandert haar leven in een klap.

Het tweede verhaal gaat over Yann, ook een jonge inwoner van Parijs. Hij woont samen met de perfectionistische Mélanie en is in de loop der tijd steeds burgerlijker geworden. Inmiddels heeft hij een contract voor onbepaalde tijd bij een elektronicazaak en lijkt de toekomst voor hem open te liggen. Maar ook hij heeft een onbestemd onrustig gevoel in zich, in zijn onbewuste leeft de vraag of dit nu alles is. Op een dag komt hij op de trap van hun appartementengebouw in contact met de bovenburen, de joviale Isaac, getrouwd met de knappe Alice, en hun twee vrolijke dochtertjes. Daar krijgt hij een inkijkje in een heel ander leven.

Hoewel er geen overlap zit tussen beide verhalen, is de thematiek gelijk. Twee jonge mensen die van de ene op de andere dag door een ontmoeting aan het denken gezet worden over hun kijk op het leven en de waarde die ze aan bepaalde dingen hechten. Twee mensen ook die ervoor kiezen om nu eens een keer in het leven voor hun gevoel te kiezen om te zien wat dat oplevert. Een verrijkende ervaring, zullen ze snel merken. Inderdaad, het leven, maar dan beter.

Anna Gavalda heeft een bijzondere schrijfstijl die in het begin even wennen is, maar hoe langer hoe meer aan kracht wint. De zinnen staan vol met observaties en gedachtes in spreektaal, een stroom aan gevoelens. Soms wisselt de auteur ook van vertelperspectief. Dat levert een verrassende leeservaring op die je niet bij veel andere schrijvers meemaakt.

De twee verhalen in Het leven, maar dan beter zijn gevoelig en scherp, intiem en rauw. Ze tonen twee goed uitgewerkte, levende personages op verschillende kruispunten, allebei een beetje verloren. Gavalda weet ze als geen ander dichtbij te brengen en ze te tonen zoals ze zijn, naakt, ontdaan van franje. Het alledaagse wordt bijzonder, het bijzondere alledaags. Het leven in een notendop.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *