Soms zijn er van die debuten die uitstijgen boven de rest. Het Rosie project is er zo een, een bijzonder geestig boek over de lotgevallen van een autist op zoek naar een levenspartner. Oftewel een oplossing van “het Echtgenote Probleem”, zoals de hoofdpersoon het zelf noemt. Het is het debuut van de Australische schrijver Graeme Simsion, die naar aanleiding van het succes van dit boek zijn bedrijf verkocht om zich fulltime op het schrijven te kunnen richten. De filmrechten van het boek zijn al verkocht, bovendien verschijnt het inmiddels in meer dan 30 talen.
Professor Don Tillman is docent genetica aan de universiteit. Hij is een briljant wetenschapper, maar in het sociale leven wat minder geslaagd. Twee vrienden heeft hij, het echtpaar Claudia en Gene, die laatste is ook wetenschapper aan de universiteit waar hij les geeft. Don benadert alles heel rationeel en deelt zijn tijd iedere dag tot op de minuut in. Iedereen die hem kent weet dat hij het syndroom van Asperger heeft, alhoewel hij zelf niet zo ver is om dat toe te geven. Hij is gewoon een beetje anders dan de rest. Elke week eet hij bijvoorbeeld precies hetzelfde, waarvoor hij 8 redenen heeft. De belangrijkste is nog wel dat het koken op die manier zo weinig mogelijk ‘cognitieve vaardigheden’ vergt, zodat hij zijn hersenen voor belangrijkere zaken kan inzetten. Zoals het oplossen van het eerder genoemde ‘echtgenote probleem’. Want hij ervaart het ontbreken van een partner als een probleem. Op aandringen van zijn vrienden heeft hij wel eens wat dates gehad, maar die verliepen stuk voor stuk dramatisch. Zijn neiging om alles letterlijk te nemen en zijn gewoonte om vast te houden aan zijn eigen rationele wereldbeeld waren daar de grootste oorzaak van.
Kan het gevoel ook bij hem winnen van het verstand?
Om in het vervolg mislukte dates te voorkomen en zo weinig mogelijk tijd te verspillen komt hij met een plan: een vragenlijst. Don ontwerpt een 16-pagina’s lange lijst met vragen die potentiële partners moeten beantwoorden. Enkel de vrouw die alle antwoorden goed beantwoordt komt in aanmerking voor een date met Don. Hij zoekt een vrouw die onder meer net als hij zelf niet rookt, logisch is, matig in alcoholgebruik, er dezelfde smaak op na houdt en op tijd komt op afspraken. Maar op een dag komt Rosie in zijn leven. Zij is in vrijwel alles het tegengestelde van de antwoorden die Don op zijn vragenlijst goed rekent. De man die niet in staat is om emoties te herkennen en op waarde te schatten, merkt ineens iets vreemds bij zichzelf. Altijd als hij bij haar is, heeft hij het naar zijn zin, voelt hij zich goed, is het leven leuker. Kan het gevoel ook bij hem winnen van het verstand?
Het Rosie project heeft wel wat weg van een geschreven romantische komedie, het is dan ook niet gek dat de filmwereld zo in het boek geïnteresseerd is. Graeme Simsion beschrijft met vaardige pen de wereld vanuit het gezichtspunt van de autistische Don. Voor hem is alles ogenschijnlijk logisch, en zijn onkunde om zich in sociale situaties te gedragen levert vaak hilarische momenten op. Het boek stevent echter zoals in de meeste romantische komedies gebruikelijk is wel iets te onherroepelijk af op een goed einde, dat is misschien het enige dat je de auteur zou kunnen verwijten.
Het leukste aan het boek zijn de nonchalante humoristische observaties en opmerkingen van Don, zoals bijvoorbeeld wanneer hij een van zijn dates ontmoet, die “had gekozen voor een jurk die lekker luchtig was en veel bloot toonde, een dubbel voordeel.” Of zijn antwoord op de vraag of hij al eens seks heeft gehad: “Natuurlijk, alleen ik denk dat het toch wat ingewikkelder wordt wanneer je een tweede persoon toevoegt.” Een ongecompliceerd, luchtig en vrolijk boek, ideaal voor een druilerige zaterdag.
Het Rosie project / Luitingh Sijthoff / Vertaling: Linda Broeder / Paperback: € 17,95 / Ebook: € 12,99
Een geweldig boek. Helaas had ik al het volgende boek gelezen: Het Rosie effect, waardoor diverse zaken al als een legpuzzel in elkaar schoven.
Ik raad beide boeken aan op te lezen.
Er zit veel humor in, maar ook emotie (als je dat hebt tenminste).
grappig geschreven maar niet echt mijn boek en ook niet het boek waar ik bij wegschuil op een regenachtige dag dan kan ik heel andere titels noemen die mij veel meer amuseren en aanspreken.. Ik houd van een goede roman maar ook van veel leuke boeken<<. Dat vind ik niet constant bij dit boek. Er zijn wel veel leuke momenten maar soms ook heel saai.