RecensiesThrillers

Recensie: Versleuteld, Donald Nolet

Met zijn thrillerdebuut Versleuteld won Donald Nolet zowel de Gouden Strop als de Schaduwprijs, de twee belangrijkste Nederlandse thrillerprijzen. Volgens de jury is Versleuteld een verhaal ‘waarin spanning, humor en informatie zich moeiteloos afwisselen’. Nolet neemt als onderwerp een ouderwetse complottheorie, betreffende de Japanse aanval op Pearl Harbor in de Tweede Wereldoorlog, de beruchte aanval waardoor de VS bij de oorlog betrokken raakte. Hij werkt dit uit in een degelijke thriller met een goed verhaal, die echter nog wel duidelijk als een debuut aanvoelt.

Joshua Lambert heeft zijn opa nooit gekend. Wanneer hij op een dag op bezoek gaat bij zijn oma in het verzorgingstehuis, ziet deze hem aan voor de man van haar leven, Walther. Haar terugval in de tijd heeft te maken met het eerdere bezoek van twee mannen aan haar kamer in het tehuis, die nauwgezet alles doorzocht lijken te hebben. Waar waren ze naar op zoek? En wie was Walther Gruber? Joshua gaat op zoek naar de antwoorden, maar had dat misschien beter niet kunnen doen.

Zijn oma blijkt tegen het eind van de oorlog zwanger te zijn geraakt van Walther, die in die tijd in hun huis verbleef en geplaatst was in een spionage-eenheid van de Duitsers waar radioverkeer onderschept werd. Na de oorlog wordt er taal noch teken vernomen van Walther, elk spoor loopt dood. Leeft hij misschien nog, en zo ja, waarom zijn meer mensen behalve Joshua naar hem op zoek? Als ook de geheime dienst van Nederland en de CIA zich er mee gaan bemoeien is duidelijk dat er grote belangen gemoeid zijn met het vinden van de waarheid over de rol die Walther Gruber tijdens de oorlog speelde.

Versleuteld heeft flink wat tijd nodig om goed op gang te komen. Dat ligt deels aan het wat rommelige begin, waar in snel tempo van gezichtspunt en tijd gewisseld wordt. Die wisselingen worden in de loop van het boek iets minder, maar zorgen er nog steeds voor dat je de hoofdpersonages nooit echt goed leert kennen. Grofweg de ene helft gaat over een medewerker van de AIVD in de nadagen van zijn carrière, de andere helft over Joshua. Vooral de geheim agent is een interessant personage, Joshua is dat een stuk minder, hij is vooral een wat naïef en kleurloos figuur. Geflipte geheim agenten of politiemensen doen het altijd goed in thrillers, het is dus jammer dat de auteur hier niet wat meer de nadruk op heeft gelegd.

Een stuk beter aan dit boek is de spanningsopbouw. Na het wat rommelige begin word je het verhaal ingezogen en wil je weten wat er precies aan de hand is. Een wat meer ervaren thrillerschrijver zou geen behoefte gehad hebben om zijn toevlucht te nemen tot wat al te toevallige gebeurtenissen. Ook het wat al te makkelijke einde van het boek tekent de debutant. Nolets verdienste is dan ook vooral dat hij vlot kan schrijven en een rijke verbeelding en oog voor details heeft.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *