Inspiratie

Vertalers Dan Brown 2 maanden praktisch afgesloten van buitenwereld

Bijna 2 maanden in een van de buitenwereld afgesloten ‘bunker’. Daar werkten vertalers aan Inferno, het nieuwe boek van Dan Brown. Het Italiaanse magazine TV Sorrisi e Canzoni schreef een onthullend artikel over de omstandigheden waaronder de vertalers van Dan Browns nieuwste thriller moesten werken. Van midden februari tot begin april waren vertalers uit Frankrijk, Italië, Spanje, Duitsland en Brazilië dagelijks, ook op zondag, in het gebouw van uitgever Mondadori te Milaan aan het werk. Van ’s morgens vroeg tot 9 uur ’s avonds. De Nederlandse vertaling werd in Londen gemaakt, door drie Nederlandse vertalers. Tijd voor uitstapjes of uitrusten was er in Milaan amper. Slapen, eten, vertalen, dat was het ritme waarin gewerkt werd. Iedere morgen werden de vertalers vanaf hun hotel met een busje naar een ruimte in de kelder van de uitgeverij vervoerd. Bij binnenkomst moesten ze hun mobieltjes inleveren. De computers waarop ze werkten waren vastgeschroefd en ze mochten enkel onder begeleiding het internet op voor research. De manuscripten waarvan ze moesten vertalen werden door een gewapende bewaker aangeleverd en weer opgehaald. Voor de meeste vertalers een behoorlijk contrast met hun normale werkzaamheden. Veel vertalers werken normaal gesproken vanuit huis, in een tempo en ritme dat ze voor een groot deel zelf kunnen bepalen. Maar bij een boek van Dan Brown is alles anders. De regels waaraan de vertalers zich moesten houden: 1. De vertalers mochten met niemand over de inhoud van het boek praten. 2. De vertalers mochten geen aan het boek verbonden materiaal uit de bunker meenemen. Aan het eind van de dag moesten ze hun materiaal, het papieren manuscript en hun gedurende de dag geschreven teksten in papier en digitale vorm weer inleveren. 3. De vertalers mochten in de bunker geen mobieltjes of andere communicatiemiddelen gebruiken. 4. De vertalers mochten hun eigen met internet verbonden apparaten niet gebruiken. 5. De vertalers hadden geen toegang tot de andere delen van het gebouw, met uitzondering van de eetzalen. 6. De vertalers moesten een speciaal pasje bij zich dragen waarmee ze voor beveiligers herkenbaar zouden zijn. 7. De vertalers mochten met niemand in het gebouw over de reden van hun aanwezigheid praten. 8. Niemand mocht de bunker betreden, met uitzondering van de vertalers, de beveiligers en daartoe gerechtigd personeel. 9. De vertalers moesten steeds hun handtekening zetten als ze de bunker verlieten. 10. De vertalers mochten uitsluitend op daarvoor beveiligde computers en onder controle van een beveiliger op het internet om research te verrichten. Overdreven maatregelen? Niet wanneer je bedenkt om welke aantallen het gaat. Van de Da Vinci Code, Dan Browns bekendste boek, werden wereldwijd meer dan 80 miljoen exemplaren verkocht. Maar die verscheen al 10 jaar geleden. Zeker in deze tijd van digitale boeken kan een voorafgaand aan de release uitgelekt exemplaar al een miljoenenverlies betekenen voor de uitgeverijen. Het nieuwe boek Inferno verschijnt 14 mei, in diverse talen. In Nederland maken boekwinkels zich inmiddels ook op voor de lancering. Hier verschijnt Inferno in een eerste druk van 300.000 exemplaren.
Het gebouw van Mondadori waar de vertalers werkten.
Het gebouw van Mondadori waar de vertalers werkten.

Een reactie

  • Wow, dat klinkt inderdaad heftig! Maar ik ben ook wel benieuwd wat de verdiensten waren… er staat vast een mooi bedrag tegenover. Ik ga er ook maar vanuit dat ze wisten waar ze aan begonnen toen ze tekenden.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *