Er zijn van die boeken die je het liefst in een ruk uitleest en waarin je vervolgens gelijk nogmaals wilt beginnen. Voor jou van Jojo Moyes is zo’n boek. Wat er op het eerste gezicht uitziet als een dertien-in-een-dozijn-roman, blijkt een overweldigend liefdesverhaal tussen twee totaal verschillende personen. Dit uitzonderlijk mooie verhaal zal je niet gemakkelijk kunnen loslaten.
Het leven van de 26-jarige Louisa Clark is niet bijzonder spectaculair – baantje in het café van een klein Engels dorp, vriendje, fijne familie. Wanneer ze haar baan verliest kan ze niet anders dan een contract van zes maanden accepteren als zorgassistente van Will Traynor, een 35-jarige man die in een rolstoel is beland na een ongeluk. Will leidde een nogal jaloersmakend leven voor zijn ongeluk – rijk, goede carrière, mooie vriendin, reizen. Nu is hij bijna volledig verlamd vanaf zijn nek en kan hij nergens meer van genieten. Zijn wil om te leven is weg en hij heeft besloten er een einde aan te maken. Louisa weet zich geen raad met zijn botte houding, maar laat zich niet door hem wegsturen. Langzaamaan verandert hun wederzijdse aversie in wederzijds respect. Louisa zet alles op alles om Will van zijn besluit af te brengen en Will probeert Louisa ervan te overtuigen dat ze een leven buiten hun kleine dorp moet ambiëren.
Moyes weet de juiste toon te treffen. Ze gebruikt humor in de dialogen om de soms pijnlijke situaties te verzachten. Haar taalgebruik is toegankelijk en nuchter. Daarmee weet ze herkenbare en tastbare karakters neer te zetten die de lezer zullen aanspreken. Ze schrijft vanuit verschillende perspectieven. Het grootste gedeelte van het verhaal bekijk je vanuit het oogpunt van Louisa. Haar standpunt wordt afgewisseld met die van een aantal andere karakters, wat een verrijking is van het verhaal. Het biedt een adempauze in de heftige emoties van Louisa en een andere kijk op de situatie van Will. Moyer maakt handig gebruik van deze wisselende perspectieven om verschillende standpunten met betrekking tot hulp bij zelfdoding weer te geven.
Moyes is zowel journalist als romanschrijver en dat lees je terug in Voor jou. De journalist in Moyes toont zich door de beschrijving van de praktische zaken rondom de situatie van Will, zoals zijn gezondheidsrisico’s en pijn. Haar vaardigheden als romanschrijver komen naar voren in de beschrijving van de emoties van de hoofdpersonen. Ze gaat daarbij moeilijke keuzes niet uit de weg. Zonder te oordelen laat ze de lezer kennismaken met de ethische dilemma’s rond het onderwerp van hulp bij zelfdoding.
Hoe het verhaal afloopt ga ik hier niet uit de doeken doen. Daarvoor is Voor jou simpelweg te goed. Voor jou is geen standaard liefdesverhaal, maar een aangrijpend, origineel en confronterend verhaal over twee mensen die elkaar wezenlijk veranderen. De verhaallijn is onvoorspelbaar, de hoofdrolspelers zijn levensecht en de situaties zijn herkenbaar. Als lezer raak je zeer betrokken bij het lot van de hoofdrolspelers. Eenmaal uitgelezen wil je direct opnieuw beginnen.