Komt er ooit een einde aan het Palestijns-Israelische conflict? Het lijkt een eindeloze spiraal van actie-reactie, van geweld op geweld. Het conflict is in elk geval ook inspiratiebron voor talloze schrijvers. Zo ook voor Nathan Englander, die met Weerzien in het midden van de aarde een origineel en pakkend verhaal schreef over een spion met goede bedoelingen die in de grootst denkbare nachtmerrie verzeild raakt.
In deze roman draait het om twee hoofdpersonen, de Generaal en Gevangene Z. De Generaal is een Israëlische houwdegen die niets en niemand ontziet bij wraakacties op de Palestijnen. Hij belandt uiteindelijk – gemodelleerd naar Ariel Sharon – in een jarenlange coma. Gevangene Z zit tegelijkertijd jarenlang vast in een geheime gevangenis, waar alleen de Generaal van op de hoogte is. Een uitzichtloze situatie, want de gevangene heeft geen idee van de comateuze toestand van de Generaal, en hardnekkig blijft hij hem via brieven smeken om vrijheid. Zijn bewaker voert daarentegen gewoon trouw zijn plicht uit, dag in dag uit, zonder iets los te laten over hoe uitzichtloos de situatie is.
De verhaallijn springt heen en weer tussen heden en verleden. Ruim tien jaar eerder bleek Gevangene Z een spion in dienst van de Mossad. Onder een dekmantel als elektronicahandelaar legt hij contacten met Palestijnse terroristen. Daarbij gaat hij echter buiten zijn boekje, in een poging om de spiraal van geweld een halt toe te roepen. Wanneer dat ontdekt wordt, raakt hij van de ene op de andere dag zijn baan kwijt en moet hij op de vlucht voor zijn eigen mensen. Daarbij maakt hij kennis met een charmante serveerster van een Parijse bar, die hem belooft te helpen om een nieuw leven te beginnen.
Weerzien in het midden van de aarde is een inventieve roman die opvalt door een mengeling van stijlen. Aan de ene kant is er een bijna thrillerachtig verhaal waarin je mee wordt genomen bij de vluchtpoging van de spion. Gaandeweg kom je meer over hem te weten en kun je de draadjes in de roman met elkaar gaan verbinden. Beetje bij beetje geeft de auteur prijs wat de verschillende relaties tussen de diverse verhaallijnen zijn. En zo duik je steeds wat dieper in het verhaal en de achtergronden.
En dan is er ook nog het verhaal van de Generaal, dat steeds meer magisch-realistische trekjes krijgt. In zijn coma-droomwereld maak je mee wat zijn rol is geweest in het Midden-Oostenconflict. Aan de hand van de belevenissen van de bewaker en diens moeder, verzorgster van de Generaal, zie je hoe hij er nu aan toe is, en vallen op die manier de puzzelstukjes in deze roman op de juiste plaats. Op een eigenzinnige en fascinerende manier weet de auteur je het verhaal in te trekken, door gebruik te maken van een combinatie van spanning en humor. Hoewel de kans op vrede in het conflict steeds opnieuw om zeep wordt geholpen, blijft de hoop door heel het verhaal leven, dat er ooit een mogelijkheid zal komen om wel uit die spiraal te geraken.